Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2007

Μετά από αρκετές μέρες πάλι

νέα από το χωριό
Ο τρύγος βρίσκετε στο τέλος του ,μερικά μαύρα έμειναν ακόμη για μάζεμα και τέρμα , οι παραγωγοί φέτος ήταν αρκετά ευχαριστημένοι με την ποιότητα του σταφυλιού βέβαια ήταν μικρότερη η ποσότητα .
Ο καιρός είναι πολύ καλός ακόμη , οι μέρες είναι ωραίες για βόλτες στην έξοχη και πραγματικά το ευχαριστιέσαι.
Τα νέα για την πινακοθήκη είναι ευχάριστα ελπίζω τις επόμενες μέρες να ξεκινήσει να λειτουργεί.
Έργα γίνονται στο χωριό από αύριο ο κεντρικός δρόμος του χωριού θα παραμείνει κλειστός από το πρωί μέχρι το μεσημέρι λόγο αλλαγής του κεντρικού δικτύου υδρεύσεις ,θα είναι λίγο ταλαιπωρία για όλους αλλά κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν.
Σήμερα και χτες στον χώρο του Αι’λια είχαν πάει εκδρομή το Δημοτικό και το Γυμνάσιο του χωριού μας ,λόγο και του καλού καιρού πρέπει να πέρασαν πολύ καλά. Αλλά δείτε εδώ
και εδώ τη συνάντησα εγώ όταν ανέβηκα σήμερα το απόγευμα .Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια να το περιγράψεις ,θέλουμε πολύ δουλεία ακόμη σε όλα τα επίπεδα ,περιμένω κανένα σχόλιο για το ποιο πάνω θέαμα.
Με αυτά το όχι και τόσο ευχάριστα κλείνω για σήμερα


Ζίτσα 4 Οκτωβρίου 2007

3 σχόλια:

Unknown είπε...

''Σήμερα και χτες στον χώρο του Αι’λια είχαν πάει εκδρομή το Δημοτικό και το Γυμνάσιο του χωριού μας ,λόγο και του καλού καιρού πρέπει να πέρασαν πολύ καλά. Αλλά ''

Απλά πράγματα. Να υποχρεωθούν απο τους υπεύθυνους του Δήμου τόσο ο Διευθυντής του δημοτικού όσο και ο Γυμνασιάρχης να ξαναπάνε τα παιδιά ΠΑΛΙ ΕΚΔΡΟΜΗ στον συγκεκριμένο χώρο αλλά αυτή την φορα όχι για βόλτα αλλά για να τον καθαρίσουν. Και να βρεθεί κάποιος να διδάξει τόσο στα παιδιά αλλά ιδιαίτερα στους 2 διευθυντές λίγα πράγματα για την Αγωγή του Πολίτου αλλά και τι πρέπει να κάνουν ΠΑΝΤΑ στην ζωή τους για να προστατεύουν το περιβάλλον...

Maria Iribarne είπε...

Ήταν αλήθεια τόσο δύσκολο να πουν οι υπεύθυνοι της εκδρομής στα παιδιά "σε 10 λεπτά φεύγουμε, μαζέψτε τα σκουπίδια σας"; Δεν νομίζω. Απλώς δεν τους πέρασε απ' το μυαλό. Ούτε είχαν πρόθεση να ρυπάνουν. Αμέλεια, εγκληματική αμέλεια, επειδή έτσι έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε και να πράττουμε.
Νομίζω ότι η προστασία του περιβάλλοντος θα έπρεπε να είναι μάθημα υποχρεωτικό σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού (τότε διαμορφώνουμε χαρακτήρα). Όχι επιστημονικούρες και τέτοια. Σαν παιχνίδι, για να το αγαπήσουν τα παιδιά. Η ίδια ακριβώς ύλη σε όλες τις τάξεις, μόνο που στην 1η θα ήταν τελείως απλή και θα κλιμακώνεται σε πιο σύνθετη μέχρι την 6η.
Μακροπρόθεσμη λύση, αλλά δεν βλέπω άλλη που να επιφέρει ένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Οι απαγορεύσεις μόνο περιορισμένο αποτέλεσμα έχουν (πετάμε το σκουπίδι λίγο παρακάτω που δεν μας βλέπει κανείς). Κάπως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι, να μας γίνει σαν δεύτερη φύση, ότι τα σκουπίδια μας θα μας καταστρέψουν αν δεν τα διαχειριστούμε σωστά.

Ανώνυμος είπε...

Οι εικόνες από το πέρασμα των μαθητών με απογοήτευσαν, και σίγουρα η απουσία οικολογικής συνείδησης είναι μια διάσταση και πολύ μεγάλο πρόβλημα. Μια άλλη διάσταση που με προβληματίζει είναι η γενικότερη έλλειψη σεβασμού στην κοινή περιουσία, η έλλειψη ομαδικού πνεύματος και η απαράδεκτη κοντόφθαλμη αντιμετώπιση της ζωής, χωρίς συνειδητοποίηση των συνεπειών και των ευθυνών των πράξεών μας. Πιστεύω οτι η εικόνα θα ήταν παρόμοια μετά από την επίσκεψη του σχολείου σε ένα μουσείο, σε χώρο εκδηλώσεων, αλλά και η όψη των σχολικών χώρων είναι σίγουρα πολύ χειρότερη... Με ανησυχεί πάρα πολύ αυτό το φαινόμενο, και μάλιστα επειδή η παιδεία αποκτιέται στη σχολική ηλικία. Άτομα που δεν προστατεύουν τα κοινά και έχουν την τάση να καταστρέφουν (έστω, και ως αντίδραση με κίνητρα αγνές ιδεολογίες) δε μπορούν να λειτουργήσουν προοδευτικά. Από την άλλη, το μεγαλύτερο ποσοστό ατόμων δε θα ακολουθούσαν ποτέ αυτή την τακτική, και είναι άδικο να χαρακτηρίζουμε αρνητικά μια ομάδα ή γενιά. Το εξωφρενικό όμως είναι, οτι αυτό το μεγάλο (επομένως και με δύναμη) ποσοστό παρακολουθεί παθητικά την καταστροφή του κοινού σχολείου, πλατείας, την καταπάτηση δημοσίων χώρων, την καταστροφή του περιβάλλοντος, και ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑ! Αυτά δεν ανήκουν απλά σε όλους, ανήκουν και σε επόμενες γενιές. Και ο καθένας σκέφτεται οτι δε θα ακουστεί η φωνή του, κι ας τον τρώει το δίκιο. Με μια τετριμμένη λοιπόν φράση, μάλλον όλοι έχουμε ευθύνη, και η δική σου κίνηση Κώστα είναι πολύ σημαντικό βήμα. Μέσα απο την κάμερά σου βλέπουμε φανταστικές εικόνες, αλλά και την αγανάκτηση σου..
Ειρήνη