αντίο ............................ 2005

αντίο ......................................................................... 2005

καλή χρόνια

Εδώ και μερικές μέρες προσπαθώ να στείλω καμία νέα φωτογραφία, από το χωριό όπως είναι στολισμένο αλλά δεν τα καταφέρνω δεν ξέρω τι γίνετε ακριβώς ακόμη σαν να έχει κολλήσει το πρόγραμμα που στέλνει φωτογραφίες .Ας αφήσουμε τώρα αυτά και να σας πω για τα τελευταία νέα από τη Ζίτσα .
Βασικά σταμάτησε λίγο η βροχή σήμερα αλλά χτες και προχτές έριξε παρά πολύ .δεν είχαμε κανένα πρόβλημα στο χωριό από την έντονη βροχόπτωση όπως συνέβη στην ευρύτερη περιοχή της ηπείρου με τα ποτάμια που ξεχειλίζουν , ο Καλαμάς μου είπαν ότι έχει το απίστευτο νερό και ότι μια γέφυρα που υπήρχε με συρματόσκοινα στο σημείο που πηγαίνουμε το δεκαπενταύγουστο την έχει πάρει το ποτάμι μαζί με τα δέντρα που κρατούσαν τα συρματόσκοινα !!!!
Έχει έρθει λίγος κόσμος στο χωριό για την περίοδο των γιορτών όχι τίποτα ιδιαίτερο βέβαια.

Αυτά ήταν σε γενικές γραμμές τα νέα από το χωριό.

Θέλω να ευχηθώ σε όλους σας να έχετε καλή χρόνια και ότι επιθυμεί ο καθένας .

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ από τη κρύα και βροχερή σήμερα Ζίτσα μια ημέρα μετά τη γιορτή των Χριστουγέννων .

Τελευταίες φωτογραφίες της Ζίτσας

Εκμεταλλευόμενος τη χτεσινή μέρα που είχε ήλιο είπα να βγάλω μερικές φωτογραφίες του χωριού.
Μια πανοραμική φωτογραφία της Ζίτσας

Και πολλές κοντινές από κάθε γειτονία

τελευταία νέα

Σάββατο μεσημέρι μια εβδομάδα σχεδόν πριν τα Χριστούγεννα και όλοι στο χωριό έχουν στολίσει τα σπίτια τους και τα καταστήματα τους .Οι περισσότεροι έχουν αρχίσει να κάνουν ετοιμασίες για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, άλλοι να ετοιμάσουν το δέμα με όλα τα καλά ( μελομακάρονα κουραμπιέδες κρατικά τυριά κ.α !!!) για να το στείλουν στους συγγενείς που θα είναι μακριά τους αυτές τις μέρες .Πριν από λίγο πληροφορήθηκα για το αποτέλεσμα τις τοπικής ομάδας η οποία ήρθε ισοπαλία 0-0 εκτός έδρας , άλλος ένας πόντος στην προσπάθεια που κάνουν τα παιδία για να παραμείνουν στην κατηγορία.
Το βράδυ η σχολική τάξη της 3 λυκείου διοργανώνει χορό με σκοπό να μαζέψουν χρήματα για την πενταμερή εκδρομή τους .Το γλέντι θα γίνει στην Καλλιθέα και θα είναι πλήρες (με λαχεία ,φαγητά ,χορό και αλλά )
Ο καιρός έχει κρυώσει αρκετά τις τελευταίες ώρες δεν ξέρω που μπορεί να κατάληξη !!! Κάτι για χιονιά είπαν για την Κυριακή εδώ θα είμαστε να δούμε.
Χτες καθώς έκανα βόλτες στο internet με μεγάλη μου χαρά βρηκα ένα νέο site της ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΖΙΤΣΑΙΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥ ,αξίζουν πολλά μπράβο και στην αδελφότητα που βρίσκετε πάντα μέσα στα πράγματα ,ελπίζω να γίνουν και από άλλους ανάλογες κινήσεις .
Aυτά είναι τα τελευταία νέα από το χωριό μας

Κυριακάτικη εξόρμηση

Το σημείο εκκίνησης για μια ακόμη Κυριακάτικη εξόρμηση ήταν οι Καρυές,( κόμβος για Ζαγοροχώρια ) χωρίς συγκεκριμένο προορισμό με μοναδικό εξοπλισμό τις φωτογραφικές μας μηχανές & έναν χάρτη...Ας τα πάρουμε όμως καλύτερα από την αρχή.
Το πρωί της Κυριακής ο καιρός πήγε να μας τα χαλάσει δείχνοντας τα δόντια του με μια καλή μπόρα, πλησιάζοντας όμως στις Καρυές ο καιρός ήδη έχει βελτιωθεί.
Ανοίξαμε τον χάρτη & χτενίσαμε την γύρω περιοχή με τα μάτια μας, προσπαθώντας να χαράξουμε την διαδρομή που θα πραγματοποιήσουμε. Χωρίς να το πολυσκεφτούμε φύγαμε για την Κόνιτσα υπό τους ήχους του Βιβάλντι! & των τεσσάρων εποχών.
Νομίζω ότι για το ξεκίνημα της εκδρομής μας ο συνδυασμός της κλασικής μουσικής & του φθινοπωρινού - Χειμωνιάτικου τοπίου με τα χρώματα της σκουριάς & του κεραμιδιού να εναλλάσσονται από στροφή σε στροφή ήταν ιδανικά.
Μετά από κάμποση ώρα πλησιάζοντας στην Κόνιτσα συναντάμε την Κλειδωνιά & ταμπέλα για Άνω Κλειδωνιά, χωρίς πολλές σκέψεις στρίβουμε δεξιά & ακολουθώντας τον φιδίσιο δρόμο μετά από λίγα λεπτά φτάνουμε σε ένα οροπέδιο κοντά στα 1000μ υψόμετρο. Ο δρόμος μέσω ενός πέτρινου καλντεριμιού τερματίζει στο χωριό με φόντο τις χιονισμένες βουνοκορφές της Τύμφης.
Η Άνω Κλειδωνιά είναι ένας μικρός οικισμός ο οποίος κάποτε άκμασε κρίνοντας από τα γκρεμισμένα σπίτια, τώρα κατοικείται μόνιμα από 7 ηρωικές ψυχές. Να σημειώσω ότι εκτός από την όμορφη φύση που έχει η περιοχή, διαθέτει & ένα φοβερό ταβερνάκι με έναν μικρό
ξενώνα στο εξωτερικό του ξενώνα.
Μπήκαμε μέσα στο μαγαζί & μας καλωσόρισε ένας νεαρός με τσίπουρο λουκούμια. Ο νεαρός ήταν ο γιος της οικογένειας που είχε το ταβερνάκι, πριν δύο χρόνια εγκαταλείψανε οι άνθρωποι την Θεσσαλονίκη & εγκατασταθήκανε μόνιμα στην Άνω Κλειδωνιά, νομίζω ότι τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο για αυτή την ενέργεια τους.
Αποχαιρετάμε το χωριό & κατευθυνόμαστε μέσω της Κόνιτσας προς τα ξακουστά Μαστοροχώρια τα οποία φημίζονται για τους χτιστάδες .Οι ομορφιά του τοπίου σε συνδυασμό με τα ''κυνηγημένα΄΄ σύννεφα είναι το καλύτερο καύσιμο για την συνέχεια. Περνάμε στα δεξιά μας την ταμπέλα για Φούρκα, Σαμαρίνα & συνεχίζοντας αντικρίζουμε το επιβλητικό ποτάμι Σαραντάπορο, περνάμε πάνω από την γέφυρα & συναντάμε μετά από λίγα μέτρα στα αριστερά μας την είσοδο για τα μαστοροχώρια.
Η ώρα είχε περάσει καθώς ανεβαίναμε τις στροφές προς το πρώτο χωριό την Πυρσόγιαννη & σε κάποιο πλάτωμα του δρόμου σταματάμε για να αγναντέψουμε την θέα προς το ποτάμι. Συνεχίζοντας την πορεία μας σκεφτήκαμε ότι είναι καλύτερα να εκμεταλλευτούμε το υπόλοιπο φως της μέρας φτάνοντας μέχρι τον τελικό μας προορισμό, το χωριό Πληκάτι στους πρόποδες του Γράμμου.
Περνάμε την Πυρσόγιαννη & αμέσως μετά μπαίνοντας στην Βούρμπιανη, βλέπουμε στα δεξιά μας ένα παλιό σχολείο, το σχολείο αυτό μέχρι & το 1984 είχε κάμποσα παιδιά από τα γύρω χωριά μας διηγείται μια γριούλα που συναντήσαμε εκεί έξω .Μαγνητισμένοι από τον κτίσμα & έχοντας ανά χείρας τις μηχανές αναζητούμε ""καρέ"" μέσα στο κτίριο, η γιαγιά μας δίνει την πολυπόθητη πληροφορία για το πώς θα μπούμε μέσα στο σχολείο!
Παλιά θρανία & μαυροπίνακες, σπασμένα τζάμια & φουσκωμένα ξύλινα πατώματα σε ταξιδεύουν στην μηχανή του χρόνου, το σκηνικό το χώρου σχεδόν κινηματογραφικό πλημμυρισμένο από παιδικές φωνές να φλερτάρει με το παρελθόν.

Εσωτερικό γυνασιου Βουρμπιανης.
Πολλές φορές φωτογραφίζεις θέματα που δύσκολα εγκλωβίζονται μέσα σε ένα καρέ, κάπως έτσι είναι αυτό το παλιό σχολείο γιατί όπως & να το κάνουμε το συναίσθημα μιας εικόνας που βλέπουμε έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, έτσι είναι τα όμορφα πράγματα καταγράφονται με τα μάτια & την ψυχή μόνο ..

Γυνασιο Βουρμπιανης.
Ήδη η ώρα κοντεύει 17:00 & εμείς συνεχίζοντας την πορεία μας καταλήγουμε στο χαριτωμένο χωριό Πληκάτι για την ακρίβεια φτάνουμε στους πρόποδες του τρίτου μεγαλύτερου βουνού της χώρας μας του Γράμμου υψόμετρο περί τα 2.500μ.
Δεν σας κρύβω τι χαρά που νοιώσαμε όταν διαπιστώσαμε ότι το Πληκάτι πρόκειται για ένα καλοδιατηρημένο χωριό με όμορφα πετρόκτιστα σπίτια, περιποιημένα καλντερίμια & το καλύτερο βεβαίως η όμορφη φύση με τον Γράμμο να αγκαλιάζει με μητρική στοργή το χωριό.
.Η είσοδος του χωριού ( Πληκάτι ) και στο βάθος ο Γράμμος

Οπωσδήποτε πρέπει να αναφέρουμε ότι αυτός ο τόπος έχει ζήσει ένδοξες στιγμές κατά το έπος το 40΄με τον Ελληνικό στρατό να κατατροπώνει τους Ιταλούς & όπως επίσης, ότι η κορυφογραμμή του βουνού έχοντας στα ΝΔ το Πληκάτι & στα ΝΑ την Αετομηλίτσα κυριολεκτικά ακροβατεί ανάμεσα στην Ελλάδα & την Αλβανία.
Έχοντας πιει ένα τσιπουράκι στο καφενείο του χωριού περνούμε τον δρόμο της επιστροφής σκεπτόμενοι ότι με την πρώτη ευκαιρία θα περπατήσουμε αυτό το υπέροχο βουνό.
Το σκοτάδι που έχει κυριαρχήσει γύρω μας σε συνδυασμό με ένα μυστήριο σπίτι που συναντούμε περνώντας μέσα από το χωριό Χιονιάδες δίνουν έναν διαφορετικό τόνο στο ταξίδι της επιστροφής ,άλλωστε δεν παίζει ρόλο που θα πας, αλλά πώς θα πάς, σημασία έχει το ταξίδι & όχι ο προορισμός.

Τέλος θα ήθελα να αναφερθώ στους πολιτικούς αυτής της χώρας λέγοντας τους, ότι η ύπαιθρος αργοπεθαίνει μαζί με τις ηρωικές ψυχές που κατοικούν τα μικρά χωριά της Ελλάδος, όπως επίσης ότι οι κοινοτικές επιδοτήσεις δεν αρκούν, χρειάζονται ακόμα πιο ισχυρά κίνητρα για να κρατηθεί ή να ανανεωθεί ο πληθυσμός αυτών των χωριών.
Νομίζω τελικά ο θετικός τρόπος σκέψης & η καλή διάθεση είναι ότι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε πρόκληση η δυσκολία στη ζωή μας...





Σ . Ρ

Να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά τον φίλο μου Σταύρο για το υπέροχο κείμενο του.

Βροχή ξανά ……

Σάββατο σήμερα και ο καιρός από νωρίς το πρωί έδειξε της προθέσεις του
Άρχισε με βροχή και το κρύο ήταν έντονο , σε κάποια διαστήματα έριχνε και χιονόνερο, στο βουνό απέναντι το χιόνι έχει φτάσει μέχρι κάτω.( μας έχει περικυκλώσει με λίγα λόγια ) αναμένουμε για τη συνέχεια ……
Ήταν προγραμματισμένος να γίνει ποδοσφαιρικός αγώνας στο γήπεδο μας αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μπουν οι ποδοσφαιριστές μέσα ,το νερό κάλυπτε το μισό γήπεδο σχεδόν ,έτσι έφυγαν άλλοι απογοητευμένοι ( οι φίλαθλοι ) και άλλοι χαρούμενοι ( οι ποδοσφαιριστές )
Αυτές τις μέρες έχει αρχίσει και ο χριστουγεννιάτικος στολισμός της πλατειάς από τους υπεύθυνους του δήμου ,με την πρώτη ευκαιρία θα έχουμε και φωτογραφίες .
Μια φωτογραφία προχτεσινή είναι στην πίσω είσοδο της γιορτής κρασιού
Δείχνει το νερό που έχει μαζευτεί στο μονοπάτι και μερικά δέντρα. Μου αρέσει το χρώμα του νερού , αρκετά καφέ δεν είναι ?


Αυτά είναι τα τελευταία νέα από τη Ζίτσα

Ποιο κάτω έχω μια άσχετη φωτογραφία με τη Ζίτσα αλλά την έβγαλα τώρα τελευταία και μου άρεσε αρκετά, δείχνει ένα σπασμένο τζάμι δεν ξέρω μου βγάζει ένα συναίσθημα ,δεν μπορώ να το προσδιορίσω πλήρως τι είναι και δεν το πολυψάχνω κιόλας να πω την αλήθεια ,αν σας αρέσει η όχι περιμένω τα σχόλια σας

διήγημα

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2005


Πριν 2 μέρες έβαλα ένα διήγημα προς ανάγνωση με τίτλο ΠΡΩΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ. το έχει γράψει αναγνώστης του site .
Μπορώ να πω ειναι αρκετά ενδιαφέρον ,περιμένω και τα δικά σας σχόλια πάνω σε αυτό!!

Ήλιος με βροχή

Μια φωτογραφία τις κεντρικού δρόμου σε ένα μικρό διάλειμμα της βροχής, στο οποίο βγήκε λίγο ήλιος .δημιουργεί μια ωραία φωτογραφία !!

ΠΡΩΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ

Τετάρτη,6 Δεκεμβρίου 2005

Άνοιξε τα μάτια νυσταγμένη ακόμα και το θαμπό βλέμμα της καρφώθηκε στο ταβάνι. Πάντοτε στο ίδιο ράγισμα· σχεδόν πάνω από το σημείο που ακουμπά το κεφάλι της όταν πέφτει στο κρεβάτι για ύπνο και λιγάκι πιο πέρα ένας λεκές πρασινωπής υγρασίας .Έσταζε καμιά φορά, σκέφτηκε, όταν πρωτοήρθε σε αυτό το σπίτι. Από τότε είχε περάσει καιρός. Θυμήθηκε πόσο ενοχλητικό της είχε φανεί στην αρχή, όταν μετακόμισε σε αυτό το σπίτι, να πέφτουν πάνω της παγωμένες σταγόνες υγρασίας τα χειμωνιάτικα πρωινά. Με τον καιρό όμως το συνήθισε και έκτοτε ούτε που έδινε σημασία. Ξαφνικά .

χτύπησαν την πόρτα της, πράγμα που την ξύπνησε οριστικά. Δε σηκώθηκε. Εκείνο το πρωινό ένιωθε ένα παράξενο αίσθημα να έχει ξυπνήσει μαζί της. Σκέφτηκε «έτσι είναι οι άνθρωποι· πολλά πρωινά της ζωής τους ξυπνούν με απροσδόκητα αισθήματα· τι σημασία θα μπορούσαν να έχουν;». Εν τω μεταξύ δεν άνοιξε ούτε ρώτησε ποιος ήταν· η αλήθεια είναι πως –σχεδόν αυτοματικά- ούτε ενδιαφέρθηκε. Ατένισε για λίγη ώρα ακόμη τις ισχνές ρυτίδες του ταβανιού και έπειτα σηκώθηκε από το κρεβάτι με μια αργή, παραπαίουσα κίνηση και πλησίασε το παράθυρο. Έριξε μια αφηρημένη ματιά έξω χωρίς να παρατηρήσει τίποτε το συγκεκριμένο. Αμέσως μετά ντύθηκε βιαστικά και χωρίς να σκεφτεί το λόγο βγήκε στο δρόμο.
Έφτασε στο γραφείο σχεδόν στην ώρα της, αν και όχι εσκεμμένα. Είπε «Καλημέρα» στον άνδρα που δούλευε στο διπλανό γραφείο και αμέσως έπιασε δουλειά με την πλάτη γυρισμένη στο παράθυρο. Συμπλήρωσε μια στοίβα έγγραφα που της είχαν μείνει από την προηγούμενη μέρα και όταν τελείωσε έστρεψε το πρόσωπό της έξω. Μόλις που πρόλαβε να αισθανθεί το φως του ήλιου να της ζεσταίνει τα μάτια, όταν μπήκε ένας άγνωστος άνδρας και την πληροφόρησε στα πεταχτά πως σε δέκα λεπτά στο γραφείο 213 θα άρχιζε το σεμινάριο εκμάθησης χρήσης των υπολογιστών τελευταίας τεχνολογίας που είχε προμηθευτεί πριν λίγες ημέρες η εταιρία. Παρόλο που εργαζόταν αρκετό καιρό στην εταιρία δεν είχε ιδέα που βρισκόταν το γραφείο 213. Σηκώθηκε, λοιπόν, αμέσως και κατευθύνθηκε προς το διάδρομο όπου μόλις είχε πιάσει το βλέμμα της κάποιους συναδέλφους της να περνούν. Τους ακολούθησε και για καλή της τύχη πήγαιναν και εκείνοι στο γραφείο 213. Εξάλλου ήταν νωρίς ακόμη και προφανώς κανείς δε σουλατσάρει άσκοπα στους διαδρόμους των κεντρικών γραφείων μιας πολυεθνικής εταιρίας.
Το γραφείο 213 βρισκόταν στο υπόγειο. Ήταν κάπως νωπά και σκοτεινά αλλά ευρύχωρα. Αμέσως φάνηκε πως θα τους δίδασκε ο άγνωστος άνδρας, γιατί τους ζήτησε να περάσουν και να δηλώσουν τα ατομικά τους στοιχεία στον βοηθό υπολογιστή του που είχε εγκαταστήσει σε μια γωνιά της αίθουσας. Σε λίγο το μάθημα άρχισε. Εκείνη παρακολουθούσε με αδιαφορία, μα ούτως ή άλλως ήταν εισαγωγικό μάθημα και όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις τελείωσε σύντομα. Από όσα άκουσε (οι μέθοδοι διδασκαλίας ακόμα και σε μια εταιρία παγκόσμιου βεληνεκούς παρέμειναν απαρχαιωμένες παρά την επιβεβλημένη από καιρό απαίτηση για ταχύτητα και αποδοτικότητα) δε θυμόταν πολλά, ο άνδρας όμως ήταν αναμφισβήτητα όμορφος· γι’ αυτό ήταν σίγουρη. Στο ασανσέρ κοίταζε τον εαυτό της στον καθρέφτη. «Είσαι όμορφη» της είπε ο άνδρας του διπλανού γραφείου που ανέβαινε μαζί της. «Ναι.» απάντησε.
Όταν έφτασαν στο γραφείο, του ζήτησε τη βοήθειά του. «Θα γυρίσουμε το γραφείο μου να κοιτάζει προς το παράθυρο.» «Γιατί;» ρώτησε απορημένος. «Δε νομίζω πως επιτρέπεται» συμπλήρωσε διστακτικά. «Γιατί όχι;» τον ρώτησε εκείνη. Ο άνδρας σήκωσε βαριεστημένα τους ώμους τους. «Εντάξει, ας το σηκώσουμε.»
Όμως η μετατόπιση του γραφείου δεν είχε και μεγάλη σημασία τελικά. Μετά από λίγες ώρες ούτε που θυμόταν πώς έμοιαζε το γραφείο στην αρχική του θέση. Ούτε που της έκανε καμιά αίσθηση η διαφορά με τα άλλα γραφεία. Απλώς συνέχιζε τη δουλειά της… Κάποια στιγμή λίγο πριν τελειώσει η βάρδια της μπήκε ο προϊστάμενος. «Θα σας παρακαλούσα να επανέλθει το γραφείο στην αρχική του θέση.» Ο άνδρας του διπλανού γραφείου τη βοήθησε για άλλη μια φορά.
Όταν βγήκε στο δρόμο είχε αρχίσει να σουρουπώνει. Κάθε φορά που σχολούσε έκανε την ίδια διαδρομή από την εταιρία στο σπίτι της όμως σήμερα για πρώτη φορά αναρωτήθηκε τη διάρκειά της. Έπειτα απόρησε πως έφτανε στην ώρα της για τη δουλειά τα πρωινά παρόλο που ποτέ δεν είχε υπολογίσει την απόσταση. Το σκέφτηκε λίγο, γρήγορα όμως οι απορίες έσβησαν στη σκέψη της και συνέχισε το δρόμο της με σταθερό βηματισμό για το σπίτι.
Ίσως έτσι να ‘ταν από πάντα. Δεν σκεφτόταν πολύ και στις απορίες της έδινε συχνά αόριστες απαντήσεις του τύπου «έτσι είναι τα πράγματα», «έτσι είναι οι άνθρωποι», «έτσι είναι η ζωή», που στο μυαλό της φάνταζαν ξεκάθαρες και σίγουρα αληθινές.
Έφτασε στο σπίτι· έβγαλε τα παπούτσια της και έκατσε στο κρεβάτι. Σκέφτηκε πως θα ήταν όμορφα να έβλεπε από το παράθυρό της θάλασσα. Γύρισε το βλέμμα της και αντί για θάλασσα διέκρινε τα φώτα κατά μήκος του δρόμου και σκηνές από τη ζωή των διαμερισμάτων της απέναντι πολυκατοικίας. Και τι μ’ αυτό; Δε μπορούσε καν να υπολογίσει προς τα που έπεφτε η θάλασσα. Ξάπλωσε με τα ρούχα και ξαφνικά της ήρθε η επιθυμία να αναπολήσει το παρελθόν. Δίσταζε όμως. Ένιωθε κάτι να την εμποδίζει και με δυσκολία κατάφερε να ανασύρει μια δυο αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία, τότε που ζούσαν ακόμη οι γονείς της και την πήγαιναν τις Κυριακές στο πάρκο με τα φυλλοβόλα δέντρα και τη λίμνη που πάγωνε το χειμώνα. Θυμήθηκε ακόμη τη βιβλιοθήκη του γείτονά τους που της φαινόταν τότε πολύ ψηλός και που η μοναχικότητά του σχολιαζόταν συχνά με δυσπιστία· την καλούσε καμιά φορά τα απογεύματα για να της διαβάζει βιβλία. Τι απέγινε όμως αυτός ο ιδιόρρυθμος κύριος δε μπορούσε να θυμηθεί· δεν προσπάθησε κιόλας. Ήταν μάλλον κουρασμένη κι έτσι αποκοιμήθηκε χωρίς να ξεντυθεί.
Ξύπνησε το πρωί και αντίκρισε καταρχήν το ταβάνι. Για μια στιγμή κοίταξε έξω από το παράθυρο, απέναντι από το κρεβάτι της. Πήρε μια βαριεστημένη ανάσα και σηκώθηκε. Σκέφτηκε πως στη ζωή της ως τώρα δεν είχε κάνει τον κόπο να παλέψει για τίποτα. Τότε, αναρωτήθηκε, πώς γνώριζε την ιδέα της πάλης; Και αυτή η περίεργη σκέψη τώρα τι σήμαινε; Προς στιγμή παραξενεύτηκε μα έπειτα ντύθηκε κι έφυγε για τη δουλειά της. Στην είσοδο της εταιρίας αντάμωσε τον όμορφο άνδρα. «Πώς σε λένε;» τη ρώτησε μεμιάς και της ζήτησε να βγούνε μαζί το βράδυ. Του απάντησε «ναι, ευχαρίστως» μα ξανασκέφτηκε το ραντεβού μόνο την ώρα που γυρνούσε σπίτι μετά τη δουλειά.
Συναντηθήκανε στην πλατεία με το σιντριβάνι χωρίς νερό και κατηφορίσανε τη λεωφόρο με τα ψηλά δέντρα. Της έπιασε το χέρι και μιλούσε περισσότερο εκείνος. Αυτή απλώς τον άκουγε με χαλαρή προσοχή ενώ ταυτόχρονα μετρούσε τα δέντρα που άφηναν πίσω τους καθώς προχωρούσαν. Στην επιστροφή την πήγε ως το σπίτι και ανέβηκε μαζί της. Το βράδυ έκαναν έρωτα και κοιμήθηκαν μαζί.
Όταν ξύπνησε, το πρωί, της ήρθε στο νου η ανάμνηση ενός βιβλίου που της είχε διαβάσει κάποτε ο μυστήριος γείτονας. Έκανε λόγο για έναν άνδρα που είχε σκοτώσει κάποιον στην παραλία μια μέρα του καλοκαιριού με αφόρητη ζέστη. Στην ανάμνηση αυτού του βιβλίου ξύπνησε μέσα της με έναν απροσδόκητο πόνο η εικόνα του πατέρα της να κάθεται στο μπαλκόνι τα απογεύματα και να ατενίζει απορροφημένος πέρα από τα κάγκελα χωρίς να λέει ποτέ ούτε μια κουβέντα. Μα όχι˙ κάποια φορά, εκεί στο μπαλκόνι, καθώς είχε στριμώξει το πρόσωπό της ανάμεσα στα κάγκελα παρακολουθώντας μια παρέα να παίζει κρυφτό, ο πατέρας της της είχε πει με ύφος σοβαρό «Τώρα πια, με αψεγάδιαστη βεβαιότητα μπορώ να συμπεράνω, τίποτα δε γνωρίζουμε ξεκάθαρα για τις αιτίες κανενός πράγματος». Ο πατέρας της υπήρξε στη νιότη του γενετιστής, η αποκάλυψη, όμως, της συμμετοχής του σε ένα πρόγραμμα κλωνοποίησης ανθρώπου, που χρηματοδοτούνταν από μία εδραιωμένη εταιρία φαρμακοβιομηχανίας, σήμανε το πρόωρο τέλος της καριέρας του. Κατά τα γραφόμενα μετά τις αποκαλύψεις στον τύπο, δε διαφαινόταν και λαμπρή... Η παραδειγματική αποπομπή του από την επιστημονική κοινότητα, προς κατευνασμό της εξαγριωμένης με την αποκάλυψη των πειραμάτων κοινής γνώμης, σε μια εποχή που οι προθέσεις της γενετικής αντιμετωπίζονταν με δυσπιστία, ήταν μάλλον αναπόφευκτη. Γιατί της ήρθαν στο μυαλό τώρα αυτό το βιβλίο και ο πατέρας της; Κι ο άνδρας που κοιμόταν ακόμη πλάι της; Σκέφτηκε πως στη ζωή της δεν αναρωτιόταν παρά σπάνια γιατί συμβαίνουν όσα ζούσε. Κι όταν το έκανε έδινε γρήγορες σύντομες απαντήσεις που στην πραγματικότητα δεν επιχειρούσαν να απαντήσουν για το νόημα των πραγμάτων παρά αποτελούσαν ανώδυνες υπεκφυγές για τη σκέψη. Πώς έγινε κι έμαθε να συμπεριφέρεται έτσι; Πώς αλλιώς θα μπορούσε να σκέφτεται; Σε λίγο ένιωθε δυσφορία. Ξύπνησε τον άνδρα δίπλα της και του πρότεινε να πάνε μια βόλτα με το τρένο κάπου πιο πέρα από το μέρος όπου ζούσαν. Του φάνηκε ωραία ιδέα και σηκώθηκε από το κρεβάτι, αφού τη φίλησε για λίγη ώρα στο στόμα.
Όσο ταξίδευαν με το τρένο ένιωθε μουδιασμένη και την αναπνοή της ανεπαίσθητη. Ένιωθε σα να είχε ξυπνήσει απότομα από κάποιο όνειρο στη διάρκεια ενός βαθύ ύπνου. Δε θυμόταν και ίσως δε γνώριζε κιόλας με ποιο τρόπο είχε πέσει σε αυτό το λήθαργο ούτε για ποιους λόγους. Καθώς ο άνδρας δίπλα της την αγκάλιαζε απαλά σκεφτόταν πως ίσως δεν είχε και πολλή σημασία. Ίσως σε ό,τι συνέβη μεταξύ τους οφείλονταν οι τωρινές της σκέψεις, ίσως στη βόλτα τους στη λεωφόρο με τα ψηλά δέντρα, ίσως στη νύχτα που πέρασαν μαζί, ίσως απ’ την άλλη το παρελθόν δεν είχε και πολύ σημασία. Σκεφτόταν πως τώρα ήταν η στιγμή να αρχίσει να ζει. Να ζει έχοντας συνείδηση της εμπειρίας και ακόμα με κάποιο ενθουσιασμό για τη ζωή. Αυτές οι σκέψεις τη γέμιζαν ζεστασιά ή μπορεί κιόλας να ήταν ο ήλιος που έμπαινε από το παράθυρο του κουπέ τους. Πάντως το ένιωθε στ’ αλήθεια κι επιπλέον είχε τη συναίσθηση του βιώματός της. Ναι, με αυτόν τον άνδρα δίπλα της όλα θα ήταν πιο όμορφα, πιο αισθαντικά, πιο φυσικά. Σε αυτόν χρωστούσε το «ξύπνημά» της –ήταν βέβαιη πια- και με αυτόν θα ζούσε από εδώ και πέρα τη ζωή της. Αυτός θα ήταν εκεί, στο πλάι της, και θα μοιράζονταν μαζί τέτοιες πρωτόγνωρες εμπειρίες. Ένιωθε ανακουφισμένη κι αισιόδοξη.
Από την άλλη ο άνδρας πλάι της σκεφτόταν κι αυτός τα δικά του. Είχε μείνει καιρό άνεργος κι η δουλειά που του έδωσαν τώρα στην εταιρία - έστω και προσωρινή- δεν ήταν μικρή υπόθεση. Ούτε που ήθελε να σκέφτεται τι θα έκανε μετά το πέρας των σεμιναρίων. Δε βαριέσαι, σκεφτόταν, κάτι θα βρισκόταν. Δε θα βρισκόταν; Κι η γυναίκα δίπλα του; Ήταν όμορφη. Της χάιδευε απαλά τον ώμο καθώς την αγκάλιαζε και σκεφτόταν: « Βαρέθηκα τους ανθρώπους που ψάχνουν να βρουν στους άλλους το νόημα της δικής τους ζωής. Ενώ η κοπέλα αυτή…Επιτέλους μια γυναίκα που δε ζητά να βασίσει τη ζωή της πάνω μου».">

LOLA

zitsa Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2005 Τελευταία νέα Παραμονή σήμερα του αγίου Νικολάου και το βράδυ είχε εσπερινή λειτουργία στην εκκλησία ,είχε αρκετό κόσμο όχι μόνο από το χωριό αλλά και από τα Γιάννενα . Το σαββατοκύριακο που πέρασε επιτέλους είχε σταματήσει η βροχή και είδαμε λίγο ήλιο . Ο σύλλογος γυναικών το Σάββατο το βράδυ διοργάνωσε βράδια με τσάι και αλλά γλυκίσματα στο νέο του στέκι, από ότι έμαθα πέρασαν καλά . Η ομάδα δεν τα κατάφερε χτες Κυριακή έχασε με 4- 2 εντός έδρας από την ομάδα του Κεφαλόβρυσου. Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2005 - ειρωνεία της τύχης - Δεν ξέρω ποιο γεγονός μπορεί να χαρακτηριστεί ειρωνεία της τύχης αλλά το ότι εδώ και 2 μέρες βρέχει ακατάπαυστα και τα περισσότερα σπίτια του χωριού δεν έχουν καθόλου νερό, δεν ξέρω ακριβώς το λόγο, και βασικά δεν υπάρχει και καμία ενημέρωση, από κάπου. Υπάρχει μια δυσφορία για το γεγονός από τους κατοίκους οι οποίοι έχουν αρχίσει να μαζεύουν τα νερά τις βροχής για τις πρώτες ανάγκες . Kαι η βροχή συνεχίζεται … … … … Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2005 Βροχή . . . . Τετάρτη 30 Νοέμβριου του άγιου Αντρέα σήμερα λίγες είναι οι γιορτές στο χωριό με αυτό το όνομα. Συνεχίζει να βρέχει από χτες αργά το βράδυ ,εκτός από κάποιο μικρά διαλείμματα γενικά δεν έχει σταματήσει ,βέβαια δεν έχει δημιουργηθεί κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα αλλά όσο νάνε είναι πολύ το νερό που έχει πέσει τις τελευταίες ώρες Οι συζητήσεις των περισσότερων κατοίκων του χωριού είναι πάνω σε αυτό το θέμα . Νομίζω δεν έχει και πολύ σημασία να κουβεντιάζουμε για αυτό το θέμα . Έχουν αρχίσει και οι πρώτοι στολισμοί καταστημάτων για τα Χριστούγεννα ,δίνουν ένα διαφορετικό τόνο στην ατμόσφαιρα του χωριού. Η ποδοσφαιρική ομάδα παίζει την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου στις 3 η ώρα στο γήπεδο μας , οι παίχτες μας είναι αποφασισμένη για τη νίκη .. Στα πλαίσια των αλλαγών που γίνονται στο site , τις επόμενες μέρες θα βάλω ένα ενδιαφέρον διήγημα που έχει γράψει κάποιος αναγνώστης του site ,θα περιμένω τα σχόλια σας . Όση ώρα γράφω η βροχή συνεχίζει να πέφτει ακατάπαυστα Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2005 Μερικές φωτογραφίες ακόμη Δεν έχω κάτι νέο να πω σήμερα μόνο κάτι φωτογραφίες από το χωριό να δείξω η μια είναι σήμερα το μεσημέρι από το Καστρί ( στον κασιδιάρη ) Και η άλλη είναι μετά το χιλιόμετρο αριστερά Γενικά αυτό το διάστημα έχει έξω πολύ ωραία χρώματα !! Ο καιρός ακόμη μας ταλαιπωρεί με συνεχόμενη βροχόπτωση βέβαια σήμερα είχε και κάποια διαστήματα με ήλιο αλλά όλα είναι μούσκεμα . Αυτά προς το παρόν Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2005 Χρόνια πολλά !!!!!! Χρόνια πολλά Kατερίνα !!!!!! Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2005 Φωτογραφίες από τα πρώτα χιόνια Με λίγη καθυστέρηση να και οι φωτογραφίες από το προχτεσινό χιόνι Τα παιδία του σχολείου Φωτογραφίες του χωριού Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2005 Τα πρώτα χιόνια !!!!!! Τα πρώτα χιόνια είχαμε σήμερα ,ξαφνιασμένοι όλοι είδαμε σήμερα το πρωί το χωριό μας κατάλευκο, λίγο νωρίς για φέτος ήρθανε. τώρα μεσημεράκι και το έχει πάρει το περισσότερο από τους δρόμους και τα δέντρα ,αλλά στις σκεπές υπάρχει ακόμη. Θα επανέρθω με φωτογραφίες Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2005 Νέες φωτογραφίες του χωριού Χτες Τετάρτη το μεσημέρι είχαμε ένα σχετικά σπάνιο φυσικό φαινόμενο ,δηλαδή έπιασε βροχή και ταυτόχρονα υπήρχε και ήλιος σαν συνέπεια αυτού είχαμε ένα ουράνιο τόξο πάνω από το χωριό ,βέβαια η φωτογραφία δεν είναι και η καλύτερη Πριν λίγο κάνοντας μια βόλτα στο χωριό στην Ρούγα είδα τα πιο κάτω έργα που γίνονται εκεί ,όταν τελειώσουν θα είναι παρά πολύ καλά ,θα δώσουν μια ομορφιά στην περιοχή Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2005 Γκολ και τσίπουρα Κυριακή βράδυ και είπα να κάνω μια ανανέωση στο site. Βασικά είμαι αρκετά χαρούμενος για κάποια μηνύματα που πήρα για το site,λίγες ώρες μετά την τελευταία ανανέωση και την παράκληση να στέλνουν μηνύματα και απόψεις ,( πραγματοποιήθηκαν οι επιθυμίες μου ). Ας τα αφήσουμε αυτά και ας πάμε στα νέα του χωριού . Πέρα από την συνεχιζόμενη καλοκαιρία λίγο ασυνήθιστη για την εποχή ,αυτό το διάστημα πολλοί συγχωριανοί μας βγάζουν τσίπουρο, άλλοι με άδειες άλλοι χωρίς δεν έχει σημασία. Χτες το μεσημέρι η τοπική ομάδα σε αγώνα που έγινε στο γήπεδο μας παρουσία αρκετού κόσμου ( βοήθησε και ο καλός καιρός για αυτό ) νίκησε για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική. Με 2-1 αν και ήταν πίσω στο σκορ στο ημίχρονο, έδειξαν χαρακτήρα και ανέτρεψαν το αποτέλεσμα στο δεύτερο ημίχρονο με την βοήθεια και των φιλάθλων. Πιο κάτω έχω φωτογραφικό υλικό από το χτεσινό αγώνα. Αυτά για σήμερα ,μόλις κάθισα είχα όρεξη για περισσότερα αλλά τα έχασα στη διάρκεια του γραψίματος. Με τα κείμενα στα αγγλικά δεν ξέρω τελικά αν θα τα συνεχίσω στο ίδιο στυλ, αλλά μιας και έχουν απήχηση από ότι βλέπω, θα τα συνεχίσω προς το παρόν με λίγη βοήθεια. Μετάφραση στα αγγλικά/ Translation in the English Wellcome to my site. It's Sunday evening and I am here trying to communicate with you all, all around the world. Basically, I am pleased with some messages I 've gotten last night. Let's go now to the news of our small community. The weather is unexpected good and warm,eventhough we are close to winter. These days a lot of people in the village are making ''tsipouro'', our traditional, pure drink (with lot's of alcohol inside). In the end, I will write you about the local football team, which won(2-1)in the last match with the help of the people, who were standing by them. Η ομάδα στο σύνολο της πριν το χτεσινό αγώνα/The team before yesterday's game Οι φίλαθλοι μας περιμένοντας να αρχίσει το ματς/team fun's Δευτερόλεπτα μετά το 2 γκολ/seconts after 2nd goal Οι αναπληρωματικοί παρακολουθούν με αγωνία των αγώνα Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2005 -- : ) Αν και δεν έχω κάτι να πω συγκεκριμένα έτσι γράφω μερικές λέξεις Στείλτε κανένα μήνυμα όσοι βλέπετε το site Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2005 μονο φωτογραφιες Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2005 Επιτέλους νίκη / At last victory Ένα ευχάριστο γεγονός με έκανε να γράψω πάλι τόσο νωρίς ,πριν λίγο έμαθα ότι ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού μετά από 8 συνεχόμενες ήττες και μια ισοπαλία την προηγούμενη εβδομάδα και συνολικά στους προηγούμενους 9 αγώνες είχε σημειώσει 2 γκολ σήμερα εκτός έδρας νίκησε με 3-0 την ομάδα των αμπελόκηπων. Είναι ένα από τα μικρό πράγματα που σου φτιάχνουν τι διάθεση .Μπράβο στα παιδία και καλή συνέχεια μετάφραση στα αγγλικά / translation in the English/ A pleasant make made me write again so much early, before little I learned that football team of village after 8 possessed defeats and a draw the previous week and globally in the previous 9 fights it had marked 2 [goal] today except seat it overcame with the 3-0 team [ampelokipon]. It is one from the small things that make you which disposal. Bravo in the children and good continuity Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2005 Νέα από το χωριό και αλλαγές στο site Ο καιρός τις δυο τελευταίες μέρες στο χωριό έχει φτιάξει λιγάκι ,για την εποχή μάλλον είναι πολύ καλός (ηλιοφάνεια και ζέστη τα κύρια χαρακτηρίστηκα του ) Ένας από τους ποιο δραστήριους συλλόγους του χωριού ,ο σύλλογος γυναικών έχει αύριο Σάββατο εγκαίνια των νέων του γραφείων ,που είναι σε ένα σπίτι που πήραν από δωρεά από τον γιατρό το Γύρα ,και με λίγο φτιάξιμο έχει γίνει ένας πολύ ωραίος χώρος .Ένας χώρος που πιστεύω θα βοηθήσει να οργανωθούν καλύτερα ,εκτός από αυτό σε λίγες μέρες θα είναι έτοιμο και το γυμναστήριο που ετοιμάζουν σε μια αίθουσα του δημοτικού σχολείου το μόνο πρόβλημα τους είναι η ανεύρεση χρημάτων για καλύτερο εξοπλισμό αλλά σιγά σιγά και με κάποιες συνδρομές θα γίνει και αυτό. Νομίζω αρκετά καλό για το χωριό. Αξίζουν πολλά μπράβο στις γυναίκες για όλες τις προσπάθειες τους. Εδώ και κάποιο διάστημα σκέφτομαι κάποιες αλλαγές για το site θέλω να του δώσω μια άλλη δυναμική ,κατά κάποιο τρόπο έχω έναν ικανοποιητικό αριθμό επισκεπτών εβδομαδιαία, αλλά δεν πρέπει να μείνω εκεί, πρέπει να γίνει και ποιο έξω γνωστό και όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό και μια αρχή για αυτό θα ήταν να υπάρχουν και κείμενα στα αγγλικά( έχω δώσει τη διεύθυνση του site σε κάποιους στο εξωτερικό αλλά έστειλαν mail ότι δυστυχώς δεν μπορούν να το διαβάσουν ) Έτσι θα έχω μια μετάφραση του κειμένου που γράφω κάθε φορά ποιο κάτω που θα είναι στα αγγλικά, βέβαια η μετάφραση δεν θα είναι και πιστό αντίγραφο του κειμένου, θα έχει κάποια λάθη αλλά ένα γενικό νόημα θα βγαίνει. Είναι μια νέα αρχή .περιμένω την άποψη σας για όλο αυτό ,αρέσει η δεν αρέσει θα γίνετε κουραστικό όλο το site ,δεν ξέρω ,περιμένω παντός τα σχόλια σας Μετάφραση στα αγγλικά / Translation in the English News from the village and changes in site The weather the two last days in the village has made good , for the season rather is very good (sunlight and heat main I was characterized his) One from who active associations of village, the association of women has tomorrow Saturday openings of his new offices, that are in a house that they took from donation from the doctor [Gyra], and with few fixed it has become a very beautiful space. A space that I believe will help they are organised better, apart from this in few days will be ready and the gym that they prepare in a room of municipal school their alone problem it is the recovery of money for better equipment but little by little and with certain subscriptions will become also this. I believe enough well for the village. They deserve many bravo in the women for all their efforts. For some interval I think certain changes for a site I want I give him other dynamics, at some way I have a satisfactory number of visitors weekly, but it should not I remain there, it should it becomes also who outside acquaintance and not only in Greece but also in a exterior and beginning for this would be exist also texts in the English (I have given the address site in somebody dies in the abroad but sent mail that unfortunately they cannot him they read) Thus I will have a translation of text that I write each time who under that will be in English, certain the translation will not be also faithful copy of text, will have certain errors but a general meaning will come out. It is a new beginning. [I will wait your opinion for all this, it likes it does not like you will become tedious all site, I do not know, I wait for your comments Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2005 28 Οκτωβρίου Γιορτάστηκε χτες με μεγάλη λαμπρότητα ο εορτασμός τις 28 Οκτωβρίου στο χωριό ο πολύ καλός καιρός βοήθησε να είναι αρκετός κόσμος στην πλατεία για την παρέλαση και των καθιερωμένο αγιασμό με την κατάθεση στεφάνου .Μετά από όλη αυτή τη διαδικασία ο μισός κόσμος πήγε για καφέ και οι υπόλοιποι για την παρουσίαση του βιβλίου του Θ. Κοσμά ,ήταν μια ωραία παρουσίαση και είχε και αρκετό κόσμο. Μερικές φωτογραφίες από τις χτεσινές εκδηλώσεις. Σήμερα Σάββατο ο καιρός έχει αλλάξει λίγο ,μερικά σύννεφα κάλυψαν των ουρανό. Πέρα από όλα αυτά έχουμε και πάρα πολύ ξένο κόσμο στο χωριό (ο κοινοτικός ξενώνας ) είναι εντελώς γεμάτος νομίζω και πάρα πολύ επισκέπτες τριγυρνούν από το πρωί στο χωριό ,δεν νομίζω όμως να φύγουν και πολύ ευχαριστημένοι γενικά όλα είναι κλειστά (οινοποιεία –λαογραφικό μουσείο -πινακοθήκη ) Η ομάδα παίζει αύριο Κυριακή και όπως δηλώνουν οι παίχτες είναι καιρός για την πρώτη νίκη ,θα τα δώσουν όλα για αυτό. Καλή επιτυχία Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2005 Νέα και φωτογραφίες του χωριού Μετά από παράκληση κάποιον αναγνωστών του site για περισσότερες φωτογραφίες σήμερα στέλνω μόνο φωτογραφίες που τραβήχτηκαν την προηγούμενη εβδομάδα .Τα τελευταία νέα από το χωριό είναι η βροχή σήμερα από το μεσημέρι και μετά έχει αρχίσει ένα ψιλοβρόχι που κάνει φθινοπωρινή πολύ την ατμόσφαιρα στο χωριό. Σε λίγες μέρες έχουμε των εορτασμό της 28 Οκτωβρίου παράλληλα με τον εορτασμό θα έχουμε στο πνευματικό κέντρο παρουσίαση του νέου βιβλίου του συγχωριανού μας Θ. Κοσμά με θέμα το εκπαιδευτικό φαινόμενο της Ζίτσας των 19 αιώνα. Η ομάδα του χωριού παίζει αυτήν την ώρα ,δεν ξέρω πόσο είναι το αποτέλεσμα μπορείτε να το δείτε δεξιά στην στήλη που λέει για τη βαθμολογία και τα αποτελέσματα της ομάδας .Αυτά προς το παρόν Δημοτικό σχολείο Καλλιθέα και στο βάθος αριστερά ο νέος ξενώνας που χτίζετε Νεκροταφείο Αι ’λιας στην πίσω είσοδο της γιορτής κρασιού Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2005 Η φωτογραφία μου Ποιο κάτω έχω βάλει μια νέα μου φωτογραφία όσο την βλέπω μου αρέσει και περισσότερο δεν έχω προσδιορίσει ακόμη το γιατί ίσως είναι η στιγμή που αποτυπώνει ίσως η κίνηση που δείχνει να έχει Δεν ξέρω πάντως μου αρέσει Περιμένω τα σχόλια σας και τη γνώμη σας πάνω στη φωτογραφία μου Επίσης βρήκα και τα ποιο κάτω λόγια από ένα μεγάλο φωτογράφο που νομίζω με αντιπροσωπεύουν αρκετά «Οι πολύ καλές φωτογραφίες μου εξακολουθούν να είναι σπάνιες, ακόμα κι αν ο μέσος όρος μου έχει βελτιωθεί… - Henri Cartier – Bresson » Τρέχοντας με το ποδήλατο Ενημέρωση Θέλω να σας ενημερώσω για τις αλλαγές που έχω κάνει στο site,έχω προσθέσει στα δεξιά ένα άρθρο, που το πήρα από την Αθήνα από ένα πολύ καλό αναγνώστη μας .Θα είναι σε μόνιμη βάση εκεί. Είναι για την ιστορία τις Ζίτσας ,και είναι πάρα πολύ ωραίο θα είναι εκεί για να το βλέπουν όλοι οι αναγνώστες μας .Εκτός από αυτό έχω βάλει και ένα πολύ καλό site με τα αποτελέσματα τις ομάδας και τη βαθμολογία το οποίο πραγματικά είναι πολύ ενημερωμένο και είναι από ένα νέο ειδησεογραφικό site της ηπείρου www.enp.gr ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΙΤΣΑΣ «Ω Ζίτσα, από τον σύδεντρο και φουντωτό σου λόφο, χαριτωμένο και ιερό προβάλλει μοναστήρι. Εκείθε όπου κι αν ρίξουμε το βλέμμα, επάνω, κάτου, τριγύρω μας, τι χρώματα κάθε λογής! Τι τόποι με θέλγητρα μαγευτικά ξανοίγονται μπροστά μας! Βράχοι, ποτάμια και βουνά και δάση, απ’ όλα πλήθος, Κι ένας γαλάζιος ουρανός δίνει αρμονία σ’ όλα… Του εξοχικού μοναστηριού λάμπουν οι άσπροι τοίχοι στα δέντρα μέσα, που πυκνά το λόφο στεφανώνουν, το φουντωμένο και υψηλό, που πλιό γιγαντωμένος θα φαινόταν, αν γύρω του δεν ήσαν απλωμένα αμφιθεατρικά βουνά, ψηλότερ’ από κείνον..» Αυτή η θαυμάσια ποιητική εικόνα του θεώμενου από τη μονή του Προφήτη Ηλία τοπίου, αποτέλεσμα της φιλοξενίας του μεγάλου φιλέλληνα και ποιητή λόρδου Βύρωνα στο μοναστήρι , 13- 14 Οκτωβρίου 1809, συνετέλεσε στη δημιουργία ρεύματος περιηγητών οι οποίοι θέλησαν να γνωρίσουν από κοντά την περιοχή της Ζίτσας, που τόσο συνεπήρε τον εξέχοντα άγγλο επισκέπτη. Επιπλέον, την εκπληκτική της τοποθεσία είχε εκτιμήσει ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων, ο οποίος αφού δεν κατόρθωσε να την μετατρέψει σε τσιφλίκι του, συμβιβάστηκε με το να χτίσει εκεί, στη θέση Κούλια, μεγάλο ανάκτορο (σεράι) που αφέθηκε να κατερειπωθεί μετά την εξόντωσή του από τα σουλτανικά στρατεύματα. Πράγματι η Ζίτσα είναι κτισμένη αμφιθεατρικά στη μεσημβρινή πλευρά του λόφου «Αϊλιά» και βρίσκεται βορειοδυτικά των Ιωαννίνων, από τα οποία απέχει 25 χιλιόμετρα. Έχει υψόμετρο 68ο μέτρα, με θαυμάσιο κλίμα και θέα τον απέραντο ορίζοντα, που φθάνει ως τα θεσπρωτικά παράλια. Οι γεωλογικές εξάρσεις του εδάφους της ευρύτερης περιοχής της, την οποία ορίζουν δυτικά ο ποταμός Καλαμάς, ανατολικά η λεκάνη της Λαψίστας, βόρεια εκείνη του Μαζαρακίου- Λιγοψάς, και νότια το ρέμα της Κληματιάς, σχηματίζουν μια χαμηλή ορεινή ζώνη ανάμεσα στα βουνά Μιτσικέλι και Κασιδιάρη, που ακολουθεί τη γενικότερη κατεύθυνση της οροσειράς της Πίνδου. Συνορεύει με τα χωριά Καρίτσα, Κουτρουλάδες (Σακελλαρικό),Μπουρντάρι (Δαφνόφυτο), Πρωτόπαππα, Νεοχώρι, Λιγοψά, Βατάδες, Μαζαράκι και Λίθινο. Η ίδρυση της κωμόπολης είναι πολύ παλιά και ανάγεται στις αρχές του 15ου αιώνα, χωρίς να υπάρχει τεκμηριωμένη ιστορική μαρτυρία. Είναι πιθανόν να προϋπήρχε εκεί από την εποχή των Σέρβων μικροσυνοικισμός, αμυντικού χαρακτήρα, στον οποίο και έδωσαν το οικείο σ’ αυτούς όνομα Ζίτσα. Μετά την αποχώρησή τους, στην περιοχή ήρθαν μέτοικοι από τα παρακείμενα μικρά χωριά Καμίνια, Πογδορά και Ζαραβέλια, που βρίσκονταν στη δυτική πλευρά του βουνού «Κολοβούτσελο», πολύ κοντά το ένα στο άλλο και ήθελαν ένα πιο απομονωμένο μέρος για ν’ αποφύγουν τις επιδρομές και τις λεηλασίες των αλβανικών ορδών, αυτές κατέβαιναν πλέον ανεμπόδιστα από το κοντινό δρόμο «Δερβένι- Κλεισούρα», μετα τη δολοφονία στα 1384 του σέρβου δεσπότη των Ιωαννίνων Θωμά Πρελιούμποβιτς, του καλούμενου και Αλβανητοκτόνου. Πολύ αργότερα, πιθανώς κατά τα τέλη του ΙΗ΄ αιώνα, οι κάτοικοι ή μέρος των κατοίκων του χωριού Γραμμενιοί , που βρίσκονταν βόρεια του Σακελλαρικού (Κουτρουλάδες) και ανατολικά των Πατέρων Λιθίνου, προσχώρησαν κι αυτοί στον πληθυσμό της Ζίτσας και συνέβαλαν στην αύξησή του, μετά από διάλυση του δικού τους οικισμού. Οι νεοφερμένοι εγκαταστάθηκαν αρχικά στην περιοχή του Μεγάλου Μαχαλά, με τα σημερινά γνωστά όριά του και με κέντρο την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, ενώ ο μικρός Μαχαλάς κτίστηκε πολύ αργότερα, λόγω της αύξησης του πληθυσμού. Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας η Ζίτσα ανάμεσα στα 34 χωριά, που ήταν κάτω από την προστασία της Βασιλομήτορος (Βαλιδέ σουλτάνας), ενώ στα 1788 αφιερώθηκε μαζί με τα χωριά της Κάτω και Άνω Λαψίστας, Περάματος και Μπισδουνόπουλου στα ιερά καθιδρύματα της Μέκκας μέχρι την απελευθέρωση, πληρώνοντας το φόρο της δεκάτης κατά την περίοδο της κυριαρχίας του Αλή Πασά αποτελούσε μαζί με το Νησάκι της λίμνης τα μόνα τμήματα της επαρχίας Κουρέντων που δεν είχαν γίνει τσιφλίκια του. Η διοίκησή της ήταν στα χέρια των ντόπιων Μουχταροδημογερόντων (Πρόεδρος και Συμβούλιο) και Τούρκος δεν είχε πατήσει τα χώματά της. Για τα σύνορα της κωμόπολης υπήρχε ανέκαθεν διαμάχη με τους κατοίκους των γειτονικών ωριών, με αποτέλεσμα τη συνεχή αντιπαλότητα και τη δημιουργία θερμών επεισοδίων , μέχρις ότου κατά τη χρονική περίοδο 1933-1940 κατοχυρώθηκαν δικαστικώς. Οι κάτοικοι της Ζίτσας, που διακρίνονταν για το αναπτυγμένο θρησκευτικό τους συναίσθημα, κόσμησαν τον τόπο τους με πολλές εκκλησίες, καθώς κάθε συνοικία αποτελούσε ξεχωριστή ενορία και είχε τη δική της εκκλησία για να λειτουργείται και το δικό της εφημέριο. Ενοριακές εκκλησίες στο Μεγάλο Μαχαλά ήταν: 1. Του Αγίου Νικολάου 2. Της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που ήταν το καθολικό της γυναικείας μονής των Καλογραιών με θαυμάσιες τοιχογραφίες του 17ου αιώνα και σπουδαίες εικόνες. 3. Της Αγίας Παρασκευής (κοντά στις κοινοτικές στέρνες) και 4. Του Αγίου Ιωάννου Και στο Μικρό Μαχαλά : 1. Των Ταξιαρχών 2. Του Αγίου Δημητρίου 3. Της Γεννήσεως της Θεοτόκου 4. Του Αγίου Νικολάου Από τις εκκλησίες αυτές του μεγάλου Μαχαλά, αυτή του Αγίου Νικολάου, στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής με νάρθηκα, υπερώον και παλαιότερα χαγιάτι, κατεδαφίστηκε για να κτισθεί εκ βάθρων στα 1890 από τον ευεργέτη της κοινότητας Δημ. Λιόντο, διατηρεί μέχρι σήμερα την αυθεντικότερη σε φορητή εικόνα προσωπογραφία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, καθώς και πολλά άλλα κειμήλια, που έχουν συγκεντρωθεί σήμερα εκεί από ερειπωμένες ή κατεδαφισμένες εκκλησίες και ξωκλήσια της περιοχής. Οι εκκλησίες της Αγίας Παρασκευής και της Παναγίας έχουν συντηρηθεί, χάρις στη συνδρομή των ίδιων των κατοίκων, ενώ η ερειπωμένη του Αγίου Ιωάννη έχει ανακαινισθεί εκ θεμελίων. Την ίδια αγαθή τύχη δεν είχαν και οι εκκλησίες του Μικρού Μαχαλά, από τις οποίες διατηρείται μόνον εκείνη των Ταξιαρχών, που ιστορήθηκε το 1648 με θαυμάσιες τοιχογραφίες, συντηρημένη και αυτή. Οι υπόλοιπες, του Αγίου Δημητρίου, της Παναγίας και του Αγίου Νικολάου κατεδαφίστηκαν, αλλά η τελευταία ξαναχτίστηκε πολύ πρόσφατα. Παράλληλα με τις εκκλησίες αυτές υπήρχαν και πολλά ξωκλήσια, τα περισσότερα από τα οποία σώζονται μέχρι σήμερα: 1. Της Αγίας Παρασκευής 2. Του Αγίου Γεωργίου 3. Της Αγίας Τριάδος 4. Του Αγίου Αθανασίου στο Μεγάλο Μαχαλά 5. Της Αγίας Τριάδος στο Μικρό Μαχαλά Δεν σώζονται: 1. Του Αγίου Αθανασίου στην τοποθεσία Κούλια 2. Του Αγίου Αθανασίου στη θέση Μεροτόπι Τα ξωκλήσια αυτά λειτουργούσαν μόνο την ημέρα της εορτής τους, στη διάρκεια της οποίας γινόταν πανηγύρι και δημόσιος χορός, με λαμπρότερο εκείνο του Αγίου Γεωργίου. Ονομαστή όμως είναι η Ζίτσα για το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, που τόσο έξοχα ύμνησε ο λόρδος Βύρων. Το πότε ακριβώς χτίστηκε δεν είναι γνωστό. Η παράδοση αναφέρει ότι η μονή ιδρύθηκε κατά τη βυζαντινή εποχή στο λόφο, που βρίσκεται ΒΔ της κωμόπολης και φέρει την ονομασία Αϊλιάς (720 μ) και μεταφέρθηκε, άγνωστο πότε, στη σημερινή του θέση, όπου σώζονται το καθολικό, τμήμα των πετρόκτιστων κελιών και του περιβόλου της με τη μεγάλη, σκεπαστή αυλόπορτα και το καμπαναριό. Το καθολικό έχει σχήμα μονόχωρου ναού μικρών διαστάσεων με πρόσθετο μεταγενέστερο νάρθηκα προς τα δυτικά. Ο κυρίως ναός έχει ανεγερθεί σύμφωνα με δύο εντοιχισμένες επιγραφές στα 1656 και ο νάρθηκας στα 1799, χωρίς να αποκλείεται η περίπτωση να χτίστηκε στη θέση παλιότερου κτίσματος. Οι τοιχογραφίες είναι εντυπωσιακές και εκτείνονται σε επάλληλες οριζόντιες ζώνες, χρονολογείται με την ίδια εσωτερική επιγραφή στα 1657/8 και οφείλεται στους αγιογράφους Ιωάννη, Δημήτριο και Γεώργιο από τη Γράμμοστα.(χωριό της Φλώρινας). Το ίδιο εντυπωσιακό είναι και το επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο, το οποίο φέρει άνθινο διάκοσμο πάνω σε γαλάζιο και βυσσινόχρωμο βάθος. Διασώζει τη σειρά της Μεγάλης Δεήσεως και του Δωδεκαόρτου, τα παλιά βημόθυρα και τις δεσποτικές εικόνες του Αγίου Νικολάου, της Θεοτόκου, του Χριστού- Αρχιερέως και του Προφήτη Ηλία, η τελευταία είναι σπάνιας τέχνης και τη βιβλική μορφή του ολόσωμου αγίου πλαισιώνουν 16 σκηνές από το βίο του πάνω σε χρυσό βάθος. Οι τοιχογραφίες του νάρθηκα χρονολογούνται στα 1800 και είναι έργο των γνωστών ζωγράφων Ιωάννη και Αναγνώστου από το Καπέσοβο Ζαγορίου. Αξιοσημείωτη είναι και η τοιχογραφία με τη μορφή του δωρητή ηγούμενου Γρηγορίου Εξάρχου και οι μοναδικές σκηνές από το συναξάριο του νεομάρτυρα Ιωάννου του εξ Ιωαννίνων (+1526). Το μοναστήρι ήταν ενοριακό με μεγάλη κτηματική περιουσία όχι μόνο στη Ζίτσα και στα Γιάννενα, αλλά και στο εξωτερικό (Ρουμανία, Ρωσία) με τρία αξιόλογα μετόχια, το σημαντικότερο για την τύχη της μονής ήταν εκείνο του Αγίου Ιωάννου στο Βουκουρέστι, που ανήκε στην απόλυτη ιδιοκτησία της και ιδρύθηκε στα 1591 από τον Ανδρέα Λογοθέτη Βεστιάρη και τον αδελφό του Δημήτριο και αφιερώθηκε από τους ίδιους στον Προφήτη Ηλία. Η κακή διαχείριση όμως των οικονομικών της, η απραξία και η αμέλεια των ηγουμένων της, την οδήγησαν σε δεινή οικονομική κατάσταση, την ανάκαμψη της οποίας προσπάθησε να πετύχει ο Μητροπολίτης Ουγγαροβλαχίας Δοσίθεος Φιλίτης. Χάρις στις ενέργειές του το μοναστήρι γίνεται σταυροπηγιακό με σιγίλλιο του πατριάρχη Προκοπίου (1785-89) στα 1787 και παράλληλα συνδέεται με τη Μπαλαναία Σχολή ή σχολή Γκιούμα των Ιωαννίνων. Η μεγάλη όμως προσφορά της έγκειται στον τομέα της παιδείας από τους πρώτους κιόλας αιώνες της οθωμανικής κατάκτησης, καθώς λειτουργούσε και ως σχολή στην οποία μαθήτευσαν κατά την παράδοση αξιόλογοι άνθρωποι του πνεύματος, όπως ο ζιτσαίος πατριάρχης Ιερεμίας ο Α΄ (1522-1546), επίσης ο εκ Ζίτσης επίσκοπος Δελβίνου Μανασσής (1682-1695), ο Παρθένιος Κατζιούλης (1650-1717) ιερομόναχος και δάσκαλος, ο ιερομόναχος Χρύσανθος , διευθυντής του Γυμνασίου της Μοσχόπολης (1700). κ.α Γύρω στα 1750 περίπου η λειτουργία της σχολής διακόπηκε για άγνωστους λόγους. Λίγα χρόνια αργότερα, στα 1778, η παρουσία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στη Ζίτσα με τα φλογερά του κηρύγματα άλλαξε την κατάσταση και συνέβαλε στη δημιουργία ενός νέου κέντρου μόρφωσης, του «Δασκαλειού», βορειοανατολικά της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στο μεγάλο Μαχαλά. Στα 1813 ο επίσκοπος Μπουζαίου Κωνστάντιος Φιλίτης (1750-1835), θέλοντας να δώσει μεγαλύτερη ώθηση στην εκπαίδευση του τόπου, ίδρυσε εκεί λαμπρό σχολείο , που χτίστηκε κοντά στην εκκλησία των Ταξιαρχών και είχε Δημοτικό με τέσσερις τάξεις και Ελληνικό (Σχολαρχείο) με τρεις και πολύ μεγάλη βιβλιοθήκη. Το σχολείο αυτό, όπου δίδαξε και ο σπουδαίος δάσκαλος της εποχής Γεώργιος Αίσωπος, το συντηρούσε ο Κωνστάντιος με δικά του σχεδόν έξοδα μέχρι το 1825, που πέθανε ο θείος του, ο πρώην Ουγγροβλαχίας Δοσίθεος Φιλίτης, ο οποίος του κληροδότησε το ποσό των 30 φλ. Το χρόνο, που κατά το 1850 αυξήθηκαν σε 120. Στα 1858 επειδή ο αριθμός των μαθητών αυξήθηκε χτίστηκε καινούργιο σχολείο, το Αλληλοδιδακτικό (το παλιό Δημοτικό και νυν Πνευματικό Κέντρο), που λειτούργησε ως μεικτό μέχρι το 1872, οπότε ιδρύθηκε το Παρθεναγωγείο ή Φιλίτιον από τον ευεργέτη Δημήτριο Κ. Φιλίτη στο σπίτι του, όπου τα κορίτσια, εκτός της στοιχειώδους εκπαίδευσης μάθαιναν και υφαντική. Λειτούργησε εκεί ως το 1905, οπότε και το κτίριο ερειπώθηκε , στη συνέχεια σε διάφορα σπίτια μέχρι το 1923, που το Δημοτικό έγινε μεικτό. Τα σχολεία αυτά διατηρήθηκαν χάρις σε δωρεές, που κληροδότησαν κι άλλοι ευεργέτες της παιδείας, όπως ο Σίλβεστρος Φιλίτης (1752-1834), αδελφός του Κωνσταντίνου, ο ιερέας Χριστόδουλος Μανούσης (1822), ο Μιχαήλ Τυροκόμος (1832), ο Δημήτριος Ζιτσαίος (182301897), που θεωρείται και ο μεγαλύτερος ευεργέτης της κωμόπολης, ο Παναγιώτης Ζέρβας (1861), ο Αναστάσιος Γουδίνος (1868), ο Αναστάσιος Φιλίτης (1884) (θείος του Δημητρίου) κ.α. Από τους πόρους δε των κληροδοτημάτων των Δημητρίου και Αναστασίου Φιλίτη και Αναστασίου Γουδίνου πληρώνονταν οι μισθοί των δασκάλων και μοιράζονταν στους μαθητές δωρεάν βιβλία και γραφική ύλη. Στα 1939 άρχισε να χτίζεται με δαπάνη των κληροδοτημάτων αυτών το νέο κτίριο του Δημοτικού Σχολείου, το οποίο αποπερατώθηκε μετά τον πόλεμο με έξοδα του κράτους. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε και να συστεγαστεί και η Αστική Σχολή (ημιγυμνάσιο), όπως είχε μετονομαστεί το ελληνικό σχολείο, καθώς το κτίριό του είχε ερειπωθεί και είχε στεγασθεί στην οικία «Σακκά» από το 1935 έως το 1940. Τελικά το καινούργιο σχολείο λειτούργησε και λειτουργεί ως Δημοτικό και Νηπιαγωγείο, ενώ το ημιγυμνάσιο άρχισε τελικά να λειτουργεί είκοσι περίπου χρόνια μετά και να στεγάζεται σε διάφορα σπίτια μέχρι την ανέγερση του σημερινού κτιριακού συγκροτήματος, που το στεγάζει μαζί με το Λύκειο. Στα σχολεία της Ζίτσας, μαθήτευσαν σπουδαίοι άνδρες, όπως ο γιατρός Δημήτριος Νικολίδης, συνεργάτης και συμμάρτυρας του Ρήγα Φερραίου, οι διακριθέντες στην ηγεμονία της Βλαχίας, Χριστόδουλος Μπουτάτης, ανώτατος στρατιωτικός, Γεώργιος Κοντολώλης, αυλικός, Νικόλαος Μπουτάτης, γιατρός, Δημήτριος Ζιτσαίος, γιατρός, ο Μιχαήλ Τσέτσης (1825-1898) , καθηγητής φιλοσοφίας στην Αθήνα, ο Μιχαήλ Χρυσοχόος (1834-1921), χαρτογράφος, η Αμαλία Παπασταύρου (1842-1932), δασκάλα- συγγραφέας και αδελφή του προηγούμενου, ο Νικόλαος Εμμανουήλ (1860-1928), μηχανικός- δασολόγος, η Χρυσάνθη Ζιτσαία (1903-1995), διακεκριμένη ποιήτρια, ο χαράκτης Χρήστος Δαγκλής (1916-1991), ο Κώστας Μαλάμος, από τους μεγαλύτερους εν ζωή νεοέλληνες ζωγράφους, πολλοί γιατροί, φαρμακοποιοί, εκπαιδευτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι και επιχειρηματίες. Επιπλέον, πολλοί από αυτούς διατήρησαν μέχρι τις μέρες μας την καλή συνήθεια της ευεργεσίας, που είχαν οι παλιότεροι και συνέχισαν να συνεισφέρουν στον τόπο τους μεγάλα ποσά, με προεξέχοντες τον επιχειρηματία κ . Αθανάσιο Βαδόκα ( Καλλιθέα και Δημαρχείο) την κ. Καλλιρρόη Ματσάγκα- Γύρα (μεγάλες δωρεές στο Γύρειο, οικοδόμηση παρεκκλησίου Αγίου Νικολάου , αίθουσας τελετών νεκροταφείου Αγίας Παρασκευής και βρύσης στην πλατεία ) και τους αείμνηστους γιατρούς Γεώργιο Γύρα (Γύρειο Ίδρυμα, κληροδότημα Ελένης & Γεωργίου Γύρα) και Ιωάννη Παπαπέτρου (ποικίλα έργα κοινής ωφέλειας), το έργο του τελευταίου συνεχίζει με επιτυχία η σύζυγός του κ. Κατίνα Παπαπέτρου. Η ανάπτυξη της παιδείας συμβαδίζει με την εν γένει ανάπτυξη της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης μιας περιοχής. Στην περίπτωση της Ζίτσας η αναβάθμιση αυτή άρχισε σιγά – σιγά από τον 17ο κιόλας αιώνα, χάρις στις σχέσεις της μονής του Προφήτη Ηλία με τα μετόχια του στη Ρουμανία, που δέχονταν αρχικά καλογέρους και αργότερα νέους για σπουδές, βοηθώντας να αναδειχτούν κοινωνικά και οικονομικά συντοπίτες ξενιτεμένοι, ορισμένοι από τους οποίους κατάφεραν να πάρουν εξέχουσες κρατικές θέσεις κα να βοηθήσουν στη συνέχεια τον τόπο τους. Παράλληλα, η τοπική κοινωνία, αγροτική περισσότερο και λιγότερο κτηνοτροφική, όπου κορύφωση της παραγωγικής δραστηριότητας αποτελούσε και αποτελεί η αμπελοκαλλιέργεια, αποζούσε από την εμπορία των περίφημων κρασιών της, φημισμένων σε όλη την Ήπειρο, αλλά και ευρύτερα, χάρις στον περιηγητισμό. Επιπλέον η απουσία του τουρκικού στοιχείου με τη διατήρηση του καθεστώτος του ελευθεροχωρίου, που άφηνε κάποια περιθώρια ανάπτυξης, η προοδευτική εξέλιξη της κωμόπολης, στοιχείο ιδιαίτερα διακριτό στον τρόπο δόμησης και στο είδος των κατοικιών, καθώς και στον πλούτο των κοσμημάτων της γυναικείας φορεσιάς και η εκπαίδευση των κατοίκων της, συνέβαλαν στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου, που ήταν αρκετά υψηλό σε σχέση με άλλες περιοχές, και στη διασφάλιση της ελληνικότητας , της θρησκείας , της γλώσσας και των ποικίλων ηθών και εθίμων. the translation they is not good THE [ZITSA] “[O] [Zitsa], from your [sydentro] and [foyntoto] hill, cute and holy it appears monastery. [Ekeithe] where if we throw also the look, above, cadi, [trigyro] our, which colours all sorts of! Which places with allurments [mageytika] [xanoigontai] front us! Rocks, rivers and mountains and forests, from all crowd, And a light blue sky gives harmony in all… The rural monastery shine the white walls in the trees in, that densely the hill [stefanonoyn], [foyntomeno] and high, where [plio] [gigantomenos] it would appear, if around his they were not stretched out [amfitheatrika] mountains, [psiloter]' from that.” This marvellously poetic picture [theomenoy] from the abbey of Prophet [Ilia] of landscape, result of hospitality big [filellina] and poet of Lord [Byrona] in the monastery, 13 - 14 October 1809, it contributed in the creation of current of sightseers that they wanted they know closely the region of [Zitsas], that so much it carried away the distinguished English visitor. Moreover, her astonishing locality had appreciated [Ali] of All [Ioanninon], who after it did not achieve it changes him in his [tsifliki], was reconciled with it builds there, in the place [Koylia], big palace ([serai]) that it was left to be crumbling afterwards his extermination from the [soyltanika] troops. In point of fact [Zitsa] is built [amfitheatrika] in the meridian side of hill “[Ailia]” and it is found north-westernly [Ioanninon], by that it abstains 25 kilometres. It has altitude 68th metres, with marvellous climate and view the immense horizon, that reaches as [thesprotika] beach. The geological elations of ground of her wider region, which they fix westwards the river [Kalamas], Easternly the basin of [Lapsistas], northern that of [Mazarakioy]- [Ligopsas], and southernly the stream of [Klimatias], shape a low mountainous area between the mountains [Mitsikeli] and [Kasidiari], that follows the more general direction of mountain range of Pindos. It borders on the villages [Karitsa], [Koytroylades] ([Sakellariko]), [Mpoyrntari] ([Dafnofyto]), [Protopappa], [Neochori], [Ligopsa], [Batades], [Mazaraki] and [Lithino]. The foundation of town is very old and it is reduced in the beginning of 15th century, without exists argued historical testimony. It is likely to preexist there from the season of Serbs [mikrosynoikismos], defensive character, in which they gave also familiar in them name [Zitsa]. Afterwards their retirement, in the region came metics from the adjacent small villages [Kaminia], [Pogdora] and [Zarabelia], that was found in the western side of mountain “[Koloboytselo]”, very near the one in the other and wanted a the most isolated part for n' avoids the raids and the pillages of Albanian hordes, they went down henceforth unhinderedly from the near street “[Derbeni]- [Kleisoyra]”, afterwards the murder in 1384 the Serb despot of [Ioanninon] Thomas [Prelioympobits], called and [Albanitoktonoy]. Much later, probably at the dues of [II]΄ of century, the residents or part of residents of village [Grammenioi], that was found northern [Sakellarikoy] ([Koytroylades]) and Easternly the Fathers [Lithinoy], adhered also these in the population of [Zitsas] and they contributed in his increase, after dissolution of their own settlement. The newcomers installed itself initially in the region of Big [Machala], with his current known limits and with centre the church of Saint Nikolaos, while small [Machalas] was built much later, because the increase of population. At the period of Ottoman domination [Zitsa] between the 34 villages, that were under the protection of [Basilomitoros] ([Balide] of Sultana), while in the 1788 it was dedicated with the villages Under and [Ano] [Lapsistas], Perama and [Mpisdoynopoyloy] in holy [kathidrymata] Mecca up to the release, paying the tax All tenth at the period of sovereignty of [Ali] constituted with the Islet of lake the alone departments of province [Koyrenton] that had not become [tsiflikia] his. Her administration was in the hands of local [Moychtarodimogeronton] (Chairman and Council) and Turkish had not stepped her earth. For the borders of town existed always conflict with the residents of neighbouring [orion], with result the continuous adversity and the creation of hot episodes, until at time period 1933-1940 they were guaranteed [dikastikos]. The residents of [Zitsas], that were distinguished for their developed religious sentiment, adorned their place with a lot of churches, [kathos] each district constituted separate parish and had her own church in order to it is functioned also her own vicar. [Enoriakes] churches in Big [Machala] was: 1. Saint Nikolaos 2. [Koimiseos] of Virgin Mary, that was catholic of feminine abbey of [Kalograion] with marvellous murals of 17th century and important pictures. 3. Saint Friday (near the Community tanks) and 4. Saint Ioannis And in Small [Machala]: 1. The brigadiers 2. Saint Dimitrios 3. The birth of Virgin Mary 4. Saint Nikolaos By this churches of big [Machala], that of Saint Nikolaos, in the type of [triklitis] royal with splint, gallery and in the old days [chagiati], was demolished in order to it is built from pedestals in the 1890 from the benefactor of community [Dim]. [Lionto], it maintains up to today [aythentikoteri] in portable picture portrait of Saint [Kosma] of [Aitoloy], as well as a lot of other heirlooms, that have been assembled today there by devastated or demolished churches and [xoklisia] the region. The churches of Saint Friday and Virgin Mary have been maintained, thanks to the subscription of himself residents, while devastating Saint Ioannis has [anakainisthei] from foundations. The same virtuous chance did not have also the churches of Small [Machala], from which it only maintains that of Brigadiers, that [istorithike] in 1648 with marvellous murals, maintained and this. Remainder, Saint Dimitrios, Virgin Mary and Saint Nikolaos were demolished, but the last one [xanachtistike] very recently. In step with this churches existed also many [xoklisia], most by which they are saved up to today: 1. Saint Friday 2. Saint [Georgioy] 3. The saint Trinity 4. Saint Athanassios in Big [Machala] 5. The saint Trinity in Small [Machala] They are not saved: 1. Saint Athanassios in the locality [Koylia] 2. Saint Athanassios in the place [Merotopi] The [xoklisia] these functioned only the day of their feast, during which became [panigyri] and public dance, with more brilliant that of Saint [Georgioy]. [Onomasti] however is [Zitsa] for the monastery of Prophet [Ilia], where so much [exocha] [ymnise] the Lord [Byron]. When precisely [chtistike] it is not acquaintance. The delivery reports that the abbey was founded at the Byzantine season in the hill, that is found [BD] of town and brings the name [Ailias] (720 m) and was transported, unknown when, in his current place, where they are saved the catholic, department [petroktiston] [kelion] and her grounds with the big, covered [ayloporta] and belfry. The catholic has form of [monochoroy] temple of small dimensions with additional later splint to the westerners. The mainly temple has been erected according to two [entoichismenes] signs in the 1656 and splint in the 1799, without is excluded the case [chtistike] in the place of older building. The murals are impressive and are extended in [epalliles] horizontal areas, are dated with the same internal sign in the 1657/8 and are owed in [agiografoys] Ioannis, Dimitrios and [Georgio] from [Grammosta]. (village of Florina). Same impressive is also [epichrysomeno] [xyloglypto] [templo], that brings [anthino] decor on light blue and [byssinochromo] depth. It rescues the line of Big [Deiseos] and [Dodekaortoy], the old [bimothyra] and despotic pictures of Saint Nikolaos, Virgin Mary, Christ of Archpriest and Prophet [Ilia], the last one of it is infrequent art and the biblical form of whole-body Saint they frame 16 scenes from his life on golden depth. The murals of splint are dated in the 1800 and are work of known painters Ioannis and Reader from [Kapesobo] [Zagorioy]. Remarkable are also the mural with the form of donor of abbot Grig3orios [Exarchoy] and the unique scenes from [synaxario] his [neomartyra] Ioannis from [Ioanninon] (+1526). The monastery was [enoriako] with big [ktimatiki] fortune not only in [Zitsa] and in [Giannena], but also in the abroad (Romania, Russia) with three appreciable [metochia], most important for the chance of abbey was that of Saint Ioannis in Bucharest, where you belong in her absolute property and were founded in the 1591 from Andrea [Logotheti] [Bestiari] and the brother his Dimitrios and were dedicated by same in the Prophet [Ilia]. The bad management of however her finances, the inaction and the negligence of her abbots, led him to terrible economic situation, the derotation of which it tried achieves the Metropolite [Oyggaroblachias] [Dositheos] [Filitis]. Thanks to his energies the monastery becomes under the Patriarch's juridiction with [sigillio] the patriarch [Prokopioy] (1785-89) in the 1787 and at the same time is connected with [Mpalanaia] Faculty or faculty [Gkioyma] of [Ioanninon]. Her big however offer lies in the sector of education from the first already centuries of Ottoman conquest, [kathos] it functioned also as faculty in which became apprentice at the delivery appreciable persons of spirit, as the [zitsaios] patriarch [Ieremias] [A]΄ (1522-1546), also the from [Zitsis] bishop [Delbinoy] [Manassis] (1682-1695), [Parthenios] [Katzioylis] (1650-1717) [ieromonachos] and schoolteacher, [ieromonachos] [Chrysanthos], director of High school of [Moschopolis] (1700). Mr a Round 1750 the roughly operation of faculty was interrupted for unknown reasons. Few years later, in the 1778, the presence of Saint [Kosma] of [Aitoloy] in [Zitsa] with his fervid preachings changed the situation and contributed in the creation of new centre of education, “[Daskaleioy]”, north-easternly the church of Saint Nikolaos in big [Machala]. In the 1813 bishop [Mpoyzaioy] [Konstantios] [Filitis] (1750-1835), wanting she gives bigger impulse in the education of place, founded there brilliant school, that [chtistike] near the church of Brigadiers and had Public school with four orders and Greek ([Scholarcheio]) with three and very big library. This school, where taught also the important schoolteacher of season [Georgios] Aesop, maintained him [Konstantios] with his own almost expenses up to 1825, that died his uncle, former [Oyggroblachias] [Dositheos] [Filitis], which to him bequeathed the sum of 30 [fl]. Per year, that in 1850 was increased in 120. In the 1858 because number of students was increased [chtistike] new school, [Allilodidaktiko] (the old Public school and [nyn] Intellectual Centre), that functioned as mixed up to 1872, when was founded [Parthenagogeio] or [Filition] from the benefactor Dimitrios [K]. [Filiti] in his house, where the girls, except the elementary education learned also textile. It functioned there until 1905, when also the building was devastated, afterwards in various houses up to 1923, that the Public school became mixed. This schools were maintained thanks to donations, that bequeathed and other benefactors of education, as [Silbestros] [Filitis] (1752-1834), brother of Konstantinos, the priest [Christodoylos] [Manoysis] (1822), Micheal [Tyrokomos] (1832), Dimitrios [Zitsaios] (182301897), that is considered and the bigger benefactor of town, Panagiotis [Zerbas] (1861), Anastasios [Goydinos] (1868), Anastasios [Filitis] (1884) (uncle of Dimitrios) Mr a. By the resources of bequests of Dimitrios and Anastasios [Filiti] and Anastasios [Goydinoy] were paid the wage of schoolteachers and were shared in the students [dorean] books and graphic matter. In the 1939 it began to be built with expense of this bequests the new building of Municipal School, which [apoperatothike] afterwards the war with expenses of state. The initial drawing forecasted and [systegastei] and the Urban Faculty ([imigymnasio]), as had been renamed the Greek school, [kathos] his building had been devastated and accomodated in the residence “[Sakka]” from 1935 until 1940. Finally the new school functioned and it functions as Public school and Kindergarten, while [imigymnasio] it finally began to function twenty roughly [chronia] afterwards and to be accomodated in various houses up to the construction of current building group, that accomodates him with the Lyceum. In the schools of [Zitsas], became apprentice important men, as the doctor Dimitrios [Nikolidis], collaborator and [symmartyras] his Riga [Ferraioy], distinguished in the hegemony of [Blachias], [Christodoylos] [Mpoytatis], maximum militaryman, [Georgios] [Kontololis], courtier, Nikolaos [Mpoytatis], doctor, Dimitrios [Zitsaios], doctor, Micheal [Tsetsis] (1825-1898), professor of philosophy in Athens, Micheal [Chrysochoos] (1834-1921), cartographer, Amalia [Papastayroy] (1842-1932), schoolteacher writer and brother of precedent, Nikolaos [Emmanoyil] (1860-1928), mechanic forester, [Chrysanthi] [Zitsaia] (1903-1995), distinguished [poiitria], [charaktis] Virtuous [Dagklis] (1916-1991), Kostas [Malamos], from the bigger [en] life [neoellines] painters, a lot of doctors, pharmacists, educational, civil servants and businessmen. Moreover, much of them they maintained up to our days the good habit of benefaction, that had oldest and continued contributing in their place big sums, with sticking out the businessman Mr Athanassios [Badoka] ([Kallithea] and Town hall) Mr [Kallirroi] [Matsagka]- [Gyra] (big donations in [Gyreio], construction of chapel of Saint Nikolaos, room of ceremonies of cemetery of Saint Friday and tap in the square) and the unforgettable doctors [Georgio] [Gyra] ([Gyreio] Institution, bequest Helen and [Georgioy] [Gyra]) and Ioannis [Papapetroy] (various work of common utility), the work of last one continues with success his spouse Mr [Katina] [Papapetroy]. The growth of education keeps pace with the in general growth the social and economic situation of region. In the case of [Zitsas] this upgrade began slowly - slowly from the 17th already century, thanks to the relations of abbey of Prophet his [Ilia] with [metochia] in Romania, that accepted initially monks and later young persons for study, helping is elected social and economically [syntopites] [xenitemenoi], certain from that accomplished takes distinguished government owned places Mrs helps afterwards their place. At the same time, the local society, rural more and more veterinary surgeon, where [koryfosi] of productive activity constituted and constitutes the vine-growing, [apozoyse] from the marketing of her eminent wines, been famous in the all Continent, but also more widely, thanks to [periigitismo]. Moreover the absence of Turkish element with the maintenance of arrangement [eleytherochorioy], that left certain margins of growth, the progressive development of town, element the particularly distinguishable in the way of layout and in the type of residences, as well as in wealth of jewels of feminine costume and the education of her residents, contributed in the rise standard of living, that was enough high in combination other regions, and in the guarantee [ellinikotitas], the religion, the language and the various morals and customs. the translation they is not good THE [ZITSA] “[O] [Zitsa], from your [sydentro] and [foyntoto] hill, cute and holy it appears monastery. [Ekeithe] where if we throw also the look, above, cadi, [trigyro] our, which colours all sorts of! Which places with allurments [mageytika] [xanoigontai] front us! Rocks, rivers and mountains and forests, from all crowd, And a light blue sky gives harmony in all… The rural monastery shine the white walls in the trees in, that densely the hill [stefanonoyn], [foyntomeno] and high, where [plio] [gigantomenos] it would appear, if around his they were not stretched out [amfitheatrika] mountains, [psiloter]' from that.” This marvellously poetic picture [theomenoy] from the abbey of Prophet [Ilia] of landscape, result of hospitality big [filellina] and poet of Lord [Byrona] in the monastery, 13 - 14 October 1809, it contributed in the creation of current of sightseers that they wanted they know closely the region of [Zitsas], that so much it carried away the distinguished English visitor. Moreover, her astonishing locality had appreciated [Ali] of All [Ioanninon], who after it did not achieve it changes him in his [tsifliki], was reconciled with it builds there, in the place [Koylia], big palace ([serai]) that it was left to be crumbling afterwards his extermination from the [soyltanika] troops. In point of fact [Zitsa] is built [amfitheatrika] in the meridian side of hill “[Ailia]” and it is found north-westernly [Ioanninon], by that it abstains 25 kilometres. It has altitude 68th metres, with marvellous climate and view the immense horizon, that reaches as [thesprotika] beach. The geological elations of ground of her wider region, which they fix westwards the river [Kalamas], Easternly the basin of [Lapsistas], northern that of [Mazarakioy]- [Ligopsas], and southernly the stream of [Klimatias], shape a low mountainous area between the mountains [Mitsikeli] and [Kasidiari], that follows the more general direction of mountain range of Pindos. It borders on the villages [Karitsa], [Koytroylades] ([Sakellariko]), [Mpoyrntari] ([Dafnofyto]), [Protopappa], [Neochori], [Ligopsa], [Batades], [Mazaraki] and [Lithino]. The foundation of town is very old and it is reduced in the beginning of 15th century, without exists argued historical testimony. It is likely to preexist there from the season of Serbs [mikrosynoikismos], defensive character, in which they gave also familiar in them name [Zitsa]. Afterwards their retirement, in the region came metics from the adjacent small villages [Kaminia], [Pogdora] and [Zarabelia], that was found in the western side of mountain “[Koloboytselo]”, very near the one in the other and wanted a the most isolated part for n' avoids the raids and the pillages of Albanian hordes, they went down henceforth unhinderedly from the near street “[Derbeni]- [Kleisoyra]”, afterwards the murder in 1384 the Serb despot of [Ioanninon] Thomas [Prelioympobits], called and [Albanitoktonoy]. Much later, probably at the dues of [II]΄ of century, the residents or part of residents of village [Grammenioi], that was found northern [Sakellarikoy] ([Koytroylades]) and Easternly the Fathers [Lithinoy], adhered also these in the population of [Zitsas] and they contributed in his increase, after dissolution of their own settlement. The newcomers installed itself initially in the region of Big [Machala], with his current known limits and with centre the church of Saint Nikolaos, while small [Machalas] was built much later, because the increase of population. At the period of Ottoman domination [Zitsa] between the 34 villages, that were under the protection of [Basilomitoros] ([Balide] of Sultana), while in the 1788 it was dedicated with the villages Under and [Ano] [Lapsistas], Perama and [Mpisdoynopoyloy] in holy [kathidrymata] Mecca up to the release, paying the tax All tenth at the period of sovereignty of [Ali] constituted with the Islet of lake the alone departments of province [Koyrenton] that had not become [tsiflikia] his. Her administration was in the hands of local [Moychtarodimogeronton] (Chairman and Council) and Turkish had not stepped her earth. For the borders of town existed always conflict with the residents of neighbouring [orion], with result the continuous adversity and the creation of hot episodes, until at time period 1933-1940 they were guaranteed [dikastikos]. The residents of [Zitsas], that were distinguished for their developed religious sentiment, adorned their place with a lot of churches, [kathos] each district constituted separate parish and had her own church in order to it is functioned also her own vicar. [Enoriakes] churches in Big [Machala] was: 1. Saint Nikolaos 2. [Koimiseos] of Virgin Mary, that was catholic of feminine abbey of [Kalograion] with marvellous murals of 17th century and important pictures. 3. Saint Friday (near the Community tanks) and 4. Saint Ioannis And in Small [Machala]: 1. The brigadiers 2. Saint Dimitrios 3. The birth of Virgin Mary 4. Saint Nikolaos By this churches of big [Machala], that of Saint Nikolaos, in the type of [triklitis] royal with splint, gallery and in the old days [chagiati], was demolished in order to it is built from pedestals in the 1890 from the benefactor of community [Dim]. [Lionto], it maintains up to today [aythentikoteri] in portable picture portrait of Saint [Kosma] of [Aitoloy], as well as a lot of other heirlooms, that have been assembled today there by devastated or demolished churches and [xoklisia] the region. The churches of Saint Friday and Virgin Mary have been maintained, thanks to the subscription of himself residents, while devastating Saint Ioannis has [anakainisthei] from foundations. The same virtuous chance did not have also the churches of Small [Machala], from which it only maintains that of Brigadiers, that [istorithike] in 1648 with marvellous murals, maintained and this. Remainder, Saint Dimitrios, Virgin Mary and Saint Nikolaos were demolished, but the last one [xanachtistike] very recently. In step with this churches existed also many [xoklisia], most by which they are saved up to today: 1. Saint Friday 2. Saint [Georgioy] 3. The saint Trinity 4. Saint Athanassios in Big [Machala] 5. The saint Trinity in Small [Machala] They are not saved: 1. Saint Athanassios in the locality [Koylia] 2. Saint Athanassios in the place [Merotopi] The [xoklisia] these functioned only the day of their feast, during which became [panigyri] and public dance, with more brilliant that of Saint [Georgioy]. [Onomasti] however is [Zitsa] for the monastery of Prophet [Ilia], where so much [exocha] [ymnise] the Lord [Byron]. When precisely [chtistike] it is not acquaintance. The delivery reports that the abbey was founded at the Byzantine season in the hill, that is found [BD] of town and brings the name [Ailias] (720 m) and was transported, unknown when, in his current place, where they are saved the catholic, department [petroktiston] [kelion] and her grounds with the big, covered [ayloporta] and belfry. The catholic has form of [monochoroy] temple of small dimensions with additional later splint to the westerners. The mainly temple has been erected according to two [entoichismenes] signs in the 1656 and splint in the 1799, without is excluded the case [chtistike] in the place of older building. The murals are impressive and are extended in [epalliles] horizontal areas, are dated with the same internal sign in the 1657/8 and are owed in [agiografoys] Ioannis, Dimitrios and [Georgio] from [Grammosta]. (village of Florina). Same impressive is also [epichrysomeno] [xyloglypto] [templo], that brings [anthino] decor on light blue and [byssinochromo] depth. It rescues the line of Big [Deiseos] and [Dodekaortoy], the old [bimothyra] and despotic pictures of Saint Nikolaos, Virgin Mary, Christ of Archpriest and Prophet [Ilia], the last one of it is infrequent art and the biblical form of whole-body Saint they frame 16 scenes from his life on golden depth. The murals of splint are dated in the 1800 and are work of known painters Ioannis and Reader from [Kapesobo] [Zagorioy]. Remarkable are also the mural with the form of donor of abbot Grig3orios [Exarchoy] and the unique scenes from [synaxario] his [neomartyra] Ioannis from [Ioanninon] (+1526). The monastery was [enoriako] with big [ktimatiki] fortune not only in [Zitsa] and in [Giannena], but also in the abroad (Romania, Russia) with three appreciable [metochia], most important for the chance of abbey was that of Saint Ioannis in Bucharest, where you belong in her absolute property and were founded in the 1591 from Andrea [Logotheti] [Bestiari] and the brother his Dimitrios and were dedicated by same in the Prophet [Ilia]. The bad management of however her finances, the inaction and the negligence of her abbots, led him to terrible economic situation, the derotation of which it tried achieves the Metropolite [Oyggaroblachias] [Dositheos] [Filitis]. Thanks to his energies the monastery becomes under the Patriarch's juridiction with [sigillio] the patriarch [Prokopioy] (1785-89) in the 1787 and at the same time is connected with [Mpalanaia] Faculty or faculty [Gkioyma] of [Ioanninon]. Her big however offer lies in the sector of education from the first already centuries of Ottoman conquest, [kathos] it functioned also as faculty in which became apprentice at the delivery appreciable persons of spirit, as the [zitsaios] patriarch [Ieremias] [A]΄ (1522-1546), also the from [Zitsis] bishop [Delbinoy] [Manassis] (1682-1695), [Parthenios] [Katzioylis] (1650-1717) [ieromonachos] and schoolteacher, [ieromonachos] [Chrysanthos], director of High school of [Moschopolis] (1700). Mr a Round 1750 the roughly operation of faculty was interrupted for unknown reasons. Few years later, in the 1778, the presence of Saint [Kosma] of [Aitoloy] in [Zitsa] with his fervid preachings changed the situation and contributed in the creation of new centre of education, “[Daskaleioy]”, north-easternly the church of Saint Nikolaos in big [Machala]. In the 1813 bishop [Mpoyzaioy] [Konstantios] [Filitis] (1750-1835), wanting she gives bigger impulse in the education of place, founded there brilliant school, that [chtistike] near the church of Brigadiers and had Public school with four orders and Greek ([Scholarcheio]) with three and very big library. This school, where taught also the important schoolteacher of season [Georgios] Aesop, maintained him [Konstantios] with his own almost expenses up to 1825, that died his uncle, former [Oyggroblachias] [Dositheos] [Filitis], which to him bequeathed the sum of 30 [fl]. Per year, that in 1850 was increased in 120. In the 1858 because number of students was increased [chtistike] new school, [Allilodidaktiko] (the old Public school and [nyn] Intellectual Centre), that functioned as mixed up to 1872, when was founded [Parthenagogeio] or [Filition] from the benefactor Dimitrios [K]. [Filiti] in his house, where the girls, except the elementary education learned also textile. It functioned there until 1905, when also the building was devastated, afterwards in various houses up to 1923, that the Public school became mixed. This schools were maintained thanks to donations, that bequeathed and other benefactors of education, as [Silbestros] [Filitis] (1752-1834), brother of Konstantinos, the priest [Christodoylos] [Manoysis] (1822), Micheal [Tyrokomos] (1832), Dimitrios [Zitsaios] (182301897), that is considered and the bigger benefactor of town, Panagiotis [Zerbas] (1861), Anastasios [Goydinos] (1868), Anastasios [Filitis] (1884) (uncle of Dimitrios) Mr a. By the resources of bequests of Dimitrios and Anastasios [Filiti] and Anastasios [Goydinoy] were paid the wage of schoolteachers and were shared in the students [dorean] books and graphic matter. In the 1939 it began to be built with expense of this bequests the new building of Municipal School, which [apoperatothike] afterwards the war with expenses of state. The initial drawing forecasted and [systegastei] and the Urban Faculty ([imigymnasio]), as had been renamed the Greek school, [kathos] his building had been devastated and accomodated in the residence “[Sakka]” from 1935 until 1940. Finally the new school functioned and it functions as Public school and Kindergarten, while [imigymnasio] it finally began to function twenty roughly [chronia] afterwards and to be accomodated in various houses up to the construction of current building group, that accomodates him with the Lyceum. In the schools of [Zitsas], became apprentice important men, as the doctor Dimitrios [Nikolidis], collaborator and [symmartyras] his Riga [Ferraioy], distinguished in the hegemony of [Blachias], [Christodoylos] [Mpoytatis], maximum militaryman, [Georgios] [Kontololis], courtier, Nikolaos [Mpoytatis], doctor, Dimitrios [Zitsaios], doctor, Micheal [Tsetsis] (1825-1898), professor of philosophy in Athens, Micheal [Chrysochoos] (1834-1921), cartographer, Amalia [Papastayroy] (1842-1932), schoolteacher writer and brother of precedent, Nikolaos [Emmanoyil] (1860-1928), mechanic forester, [Chrysanthi] [Zitsaia] (1903-1995), distinguished [poiitria], [charaktis] Virtuous [Dagklis] (1916-1991), Kostas [Malamos], from the bigger [en] life [neoellines] painters, a lot of doctors, pharmacists, educational, civil servants and businessmen. Moreover, much of them they maintained up to our days the good habit of benefaction, that had oldest and continued contributing in their place big sums, with sticking out the businessman Mr Athanassios [Badoka] ([Kallithea] and Town hall) Mr [Kallirroi] [Matsagka]- [Gyra] (big donations in [Gyreio], construction of chapel of Saint Nikolaos, room of ceremonies of cemetery of Saint Friday and tap in the square) and the unforgettable doctors [Georgio] [Gyra] ([Gyreio] Institution, bequest Helen and [Georgioy] [Gyra]) and Ioannis [Papapetroy] (various work of common utility), the work of last one continues with success his spouse Mr [Katina] [Papapetroy]. The growth of education keeps pace with the in general growth the social and economic situation of region. In the case of [Zitsas] this upgrade began slowly - slowly from the 17th already century, thanks to the relations of abbey of Prophet his [Ilia] with [metochia] in Romania, that accepted initially monks and later young persons for study, helping is elected social and economically [syntopites] [xenitemenoi], certain from that accomplished takes distinguished government owned places Mrs helps afterwards their place. At the same time, the local society, rural more and more veterinary surgeon, where [koryfosi] of productive activity constituted and constitutes the vine-growing, [apozoyse] from the marketing of her eminent wines, been famous in the all Continent, but also more widely, thanks to [periigitismo]. Moreover the absence of Turkish element with the maintenance of arrangement [eleytherochorioy], that left certain margins of growth, the progressive development of town, element the particularly distinguishable in the way of layout and in the type of residences, as well as in wealth of jewels of feminine costume and the education of her residents, contributed in the rise standard of living, that was enough high in combination other regions, and in the guarantee [ellinikotitas], the religion, the language and the various morals and customs. Περισσότερες φωτογραφίες Δείχνοντας το site και σε άλλους συγχωριανούς μου έστειλαν το σχόλιο ότι χρειάζεται περισσότερες φωτογραφίες από το χωριό για να γίνει καλύτερο. Θα προσπαθήσω να ικανοποιήσω την ανάγκη τους να βλέπουν περισσότερο το χωριό έστω και από φωτογραφίες. Θα προσπαθήσω μέσα στο σαββατοκύριακο να έχω νέο υλικό από το χωριό για να το δούμε από εβδομάδα Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2005 ΔΙΟΡΘΩΣΗ Την τελευταία φορά που γράψαμε από παρεκτροπή γράφτηκε ότι κόπηκε και το ελατό .Δεν έχει κοπεί το έλατο ,μόνο οι θάμνοι που ήταν περιφερειακά ,να μην ανησυχούν οι μακρινοί επισκέπτες του site. Της προηγούμενες μέρες ο καιρός έχει αλλάξει λίγο ,το κρύο είναι ποιο έντονο ,και αρκετοί την έχουν αρπάξει λίγο ,στο ιατρείο γίνετε συνωστισμός από τους ηλικιωμένους για να κάνουν το εμβόλιο γιατί είναι η εποχή του τώρα !!! Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2005 Διάφορα απο το χωριό Ας ξεκινήσουμε με την ομάδα που όπως συνήθως έτσι και στον χτεσινό αγώνα που έδωσε στο γήπεδο μας με την ομάδα της Κατσικάς,γνώρισε την ήττα με 3-0,από μια ανώτερη από την ίδια ομάδα.Ελπίζουμε ότι στο μέλλον θα έρθουν καλύτερες μέρες και πολλές νίκες !!! Ένα άλλο θέμα που έχει δημιουργηθεί και συζητείται ευρέως τις τελευταίες μέρες είναι η νέα όψη του δημαρχείου,που όπως θα δείτε και στη φωτογραφία πιο κάτω έχουν κοπεί όλα τα δεντρα που βρίσκονταν στην μπροστινή εξωτερικη πλευρά.Αυτό δεν άρεσε σε πολλούς συγχωριανούς,οι οποίοι διαμαρτύρονται για την τόσο μεγάλη και αντιαισθητική παρέμβαση.Περιμένω και την δική σας γνώμη. Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2005 Μονή Πατέρων Περιγραφή:Μονή Πατέρων Περιοχή: Λίθινο Ζίτσας Το μοναστήρι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, βρίσκεται κοντά στο χωριό Λίθινο, 7χλμ. δυτικά της Ζίτσας. Σύμφωνα με μαρτυρίες η Μονή ιδρύθηκε αρχικά στην αριστερή όχθη του Καλαμά, στη θέση που σώζεται σήμερα το παρεκκλήσι του Αγ.Αθανασίου και τη συνέχεια μεταφέρθηκε στην απέναντι όχθη κοντά στο Θεογέφυρο, στη θέση του ναού του Αγ.Νικολάου. Στη σημερινή του θέση, το μοναστήρι ιδρύθηκε πιθανόν τον 16ο αι. και έχει υποστεί ποικίλες επεμβάσεις. Περιβάλλεται από δύο περιβόλους με έντονα φρουριακό χαρακτήρα, που σώζονται σήμερα ερειπωμένοι. Το καθολικό κτίστηκε πιθανόν το 1590, σύμφωνα με εντοιχισμένη επιγραφή στο νότιο τοίχο του. Στο αρχιτεκτονικό του σχέδιο συνδυάζονται ο αγιορείτικος με τον τετρακιόνιο σταυροειδή εγγεγραμμένο τύπο ναού. Υπάρχει επίσης νάρθηκας ενιαίος με τον κυρίως ναό και μεταγενέστερος εξωνάρθηκας. Τα διώροφα, ερειπωμένα συγκροτήματα κελιών και οι βοηθητικοί χώροι κτίστηκαν σε διάφορες εποχές. Τα κελιά της δυτικής πτέρυγας έγιναν το 1848, σύμφωνα με πλίνθινη επιγραφή. Παλαιότερο θεωρείται το νότιο συγκρότημα. Το κωδωνοστάσιο βρίσκεται ανατολικά του καθολικού και κτίστηκε το 1850. Στο εσωτερικό του ναού οι τοιχογραφίες σώζονται σε καλή κατάσταση. Το 1631 αγιογραφήθηκε ο τρούλος του καθολικού, με δαπάνη των ιερομονάχων Καλλίστου και Σταύρου και πιθανόν την ίδια χρονιά ή λίγο αργότερα ολοκληρώθηκε η αγιογράφηση του υπόλοιπου ναού. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο είναι επιχρυσωμένο και χρονολογείται τον 17ο αιώνα. Οι περισσότερες εικόνες είναι έργα του 1857, ενώ τα αποστολικά χρονολογούνται το 1680. Παλαιότερες σημαντικές εικόνες της Μονής φυλάσσονται σήμερα στο παρεκκλήσι του Μητροπολιτικού μεγάρου Ιωαννίνων. Το μοναστήρι είχε πλούσια μετόχια στη Ρωσία και τις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και λάβαινε επιχορήγηση από το ρωσικό αυτοκρατορικό ταμείο, σύμφωνα με χρυσόβουλο του 1753. Η δήμευση της μοναστηριακής περιουσίας στη Ρουμανία το 1862, από τον ηγεμόνα Αλ. Κούζα, συνέβαλε στη σταδιακή παρακμή της Μονής, που μετά το θάνατο του τελευταίου ηγουμένου της Διονυσίου Καρώνη, το 1910 διαλύθηκε. το κειμενο ειναι απο το site www.epcon.gr Μονή Πατέρων Περιγραφή:Μονή Πατέρων Περιοχή: Λίθινο Ζίτσας Το μοναστήρι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, βρίσκεται κοντά στο χωριό Λίθινο, 7χλμ. δυτικά της Ζίτσας. Σύμφωνα με μαρτυρίες η Μονή ιδρύθηκε αρχικά στην αριστερή όχθη του Καλαμά, στη θέση που σώζεται σήμερα το παρεκκλήσι του Αγ.Αθανασίου και τη συνέχεια μεταφέρθηκε στην απέναντι όχθη κοντά στο Θεογέφυρο, στη θέση του ναού του Αγ.Νικολάου. Στη σημερινή του θέση, το μοναστήρι ιδρύθηκε πιθανόν τον 16ο αι. και έχει υποστεί ποικίλες επεμβάσεις. Περιβάλλεται από δύο περιβόλους με έντονα φρουριακό χαρακτήρα, που σώζονται σήμερα ερειπωμένοι. Το καθολικό κτίστηκε πιθανόν το 1590, σύμφωνα με εντοιχισμένη επιγραφή στο νότιο τοίχο του. Στο αρχιτεκτονικό του σχέδιο συνδυάζονται ο αγιορείτικος με τον τετρακιόνιο σταυροειδή εγγεγραμμένο τύπο ναού. Υπάρχει επίσης νάρθηκας ενιαίος με τον κυρίως ναό και μεταγενέστερος εξωνάρθηκας. Τα διώροφα, ερειπωμένα συγκροτήματα κελιών και οι βοηθητικοί χώροι κτίστηκαν σε διάφορες εποχές. Τα κελιά της δυτικής πτέρυγας έγιναν το 1848, σύμφωνα με πλίνθινη επιγραφή. Παλαιότερο θεωρείται το νότιο συγκρότημα. Το κωδωνοστάσιο βρίσκεται ανατολικά του καθολικού και κτίστηκε το 1850. Στο εσωτερικό του ναού οι τοιχογραφίες σώζονται σε καλή κατάσταση. Το 1631 αγιογραφήθηκε ο τρούλος του καθολικού, με δαπάνη των ιερομονάχων Καλλίστου και Σταύρου και πιθανόν την ίδια χρονιά ή λίγο αργότερα ολοκληρώθηκε η αγιογράφηση του υπόλοιπου ναού. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο είναι επιχρυσωμένο και χρονολογείται τον 17ο αιώνα. Οι περισσότερες εικόνες είναι έργα του 1857, ενώ τα αποστολικά χρονολογούνται το 1680. Παλαιότερες σημαντικές εικόνες της Μονής φυλάσσονται σήμερα στο παρεκκλήσι του Μητροπολιτικού μεγάρου Ιωαννίνων. Το μοναστήρι είχε πλούσια μετόχια στη Ρωσία και τις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και λάβαινε επιχορήγηση από το ρωσικό αυτοκρατορικό ταμείο, σύμφωνα με χρυσόβουλο του 1753. Η δήμευση της μοναστηριακής περιουσίας στη Ρουμανία το 1862, από τον ηγεμόνα Αλ. Κούζα, συνέβαλε στη σταδιακή παρακμή της Μονής, που μετά το θάνατο του τελευταίου ηγουμένου της Διονυσίου Καρώνη, το 1910 διαλύθηκε. το αρθρο ειναι απο το site www.epcon.gr Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2005 αθλητικα τα τελευταια νεα απο τους αγωνες τις ομαδας συνεχιζονται οι ηττες !!!! ελπιζουμε σε καλυτερη συνεχεια Αποτελέσματα 5ης αγωνιστικής Αμπελόκηποι-Ασβεστοχώρι 0-0 Βελισσάριο-Πεδινή 4-2 Ροδοτόπι-Ελεούσα 1-0 Κατσικά-Κεφαλόβρυσο 0-0 Ατρόμητος-Μικρασιάτες 2-0 Κόνιτσα-Κρύα 1-0 Χαροκόπι-Δαφνούλα 1-0 Καστρίτσα-Ζίτσα 4-1 Βαθμολογία 1 Κατσικά 10 7-2 - Ασβεστοχώρι 10 6-3 3 Βελισσάριο 9 9-8 - Κρύα 9 9 -5 - Δαφνούλα 9 7-2 - Ροδοτόπι 9 6-3 - Κόνιτσα 9 4-9 8 Ατρόμητος 7 6-4 - Αμπελόκηποι 7 5-4 10 Ελεούσα 6 7-8 - Μικρασιάτες 6 6-7 - Πεδινή 6 6-9 - Κεφαλόβρυσο 6 7-7 14 Καστρίτσα 5 7-8 15 Χαροκόπι 5 2-6 16 Ζίτσα 0 2-11 -μετα απο ενα βρεγμενο σαβατοκυριακο ειδαμε λιγο ηλιο πηγανε και οι τελευταιοι για τρυγο. Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2005 Τρύγος λογω απουσιας μου απο το χωριο (διακοπες .....) δεν εγινε ανανεωση εδω και αρκετες μερες.Τωρα ειμαστε παλι εδω και προσπαθουμε να βαλουμε σε μια σειρα τα νεα που υπαρχουν,το ποιο σημαντικο απο ολα ειναι ο τρυγος που αυτον το καιρο εχει την τιμητικη του,το σαβατοκυριακο τελιωνουν και οι τελευταιοι,θα κλεισουν και τα οινοποιεια και τερμα για φετος,η παραγωγη ηταν πολυ μειωμενη φετος σε σχεση με αλλες χρονιες λογο του χαλαζιου που επληξε τα αμπελια στην αρχη της σεζον,ο καιρος σε γενικες γραμμες βοηθησε για τον τρυγο,σημερα εχει παρει να χαλασει λιγο απο το μεσημερι και μετα.Αυτα τα λιγα για τον φετινο τρυγο.Τα υπολοιπα στις επομενες μερες . Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2005 A.O.ZITSAS Δεύτερη νίκη στο πρωτάθλημα για τον ΑΟΒ, αυτή τη φορά απέναντι στην ομάδα της Ζίτσας. Το Βελισσάριο ηταν καλύτερο σε όλο το διάστημα του παιχνιδιού και σε καμμία περίπτωση δεν απειλήθηκε από την ομάδα της Ζίτσας, η οποία έπαιζε με 10 από το 35' και με 9 στα τελευταία 2 λεπτά του παιχνιδιού. Η πρώτη αποβολή ηταν απευθείας κόκκινη για χτύπημα εκτός φάσης ενώ ηδεύτερη αποβολή 2η κίτρινη για διαμαρτυρία. Το γκόλ για το Βελίσσάριο ο Θεοδωράκης με φηλοκρεμαστό πλασέ στο Γ' από το ύψος της περιοχής. Να σημειωθεί οτι το Βελισσάριο έπαιξε χωρίς 5 παίχτες από το ρόστερ να είναι διαθέσιμοι (Τραυματίες οι Μάντζιος, Ντέκας, Τσόδουλος, Παργινός και απών ο Τζάλλας λόγω υποχρεώσεων), ενώ νωρίς στο παιχνίδι χρειάστηκε να αντικατασταθεί λόγω τραυματισμού ο τερματοφύλακς Μήτσος oi vathmologia: 1 Δαφνούλα 6 6-1 - Κατσικά 6 6-2 - Κρύα 6 7-4 - Αμπελόκηποι 6 5-3 - Πεδινή 6 4-3 - Βελισσάριο 6 2-2 - Ασβεστοχώρι 6 3-3 - Κόνιτσα 6 3-6 9 Ατρόμητος 4 4-3 - Κεφαλόβρυσο 4 4-4 11 Ροδοτόπι 3 3-3 - Ελεούσα 3 3-4 - Μικρασιάτες 3 3-5 14 Χαροκόπι 2 1-3 15 Καστρίτσα 1 0-4 16 Ζίτσα 0 1-5 apo to site tou Velissariou Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2005 Χρυσάνθη Ζιτσαία * Την Κυριακή, 18 Σεπτεμβρίου, στη Ζίτσα Θρησκευτική και Λογοτεχνική εκδήλωση για τη Χρυσάνθη Ζιτσαία Θρησκευτική και Λογοτεχνική εκδήλωση, στη Zίτσα, για την ανακομιδή - μεταφορά των οστών της ποιήτριας Χρυσάνθης Ζιτσαίας, στον γενέθλιο τόπο της, θα πραγματοποιήσουν την Kυριακή, 18 Σεπτεμβρίου, ο Δήμος Zίτσας και το Πνευματικό του Kέντρο, σε συνεργασία με την Eταιρεία Λογοτεχνών και Συγγραφέων Hπείρου και το περιοδικό "Hπειρωτικά Γράμματα". Για την ποίηση της Xρυσάνθης Zιτσαίας, με ειδική αναφορά στο έργο της "Θεογέφυρο", θα μιλήσει ο ποιητής και πρόεδρος της Eταιρείας Λογοτεχνών και Συγγραφέων Hπείρου, Nίκος A. Tέντας. Aναχώρηση λεωφορείου, στις 07:30, μπροστά από τη Nομαρχία. (απο πρωϊνο λογο ) Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2005 - ποδόσφαιρο - Αθλητικός Όμιλος Ζίτσας περιμένοντας την έναρξη του ματς και αναζητώντας λίγη σκιά, γιατί είχαμε αρκετή ζέστη σήμερα η ενδεκάδα με την οποία ξεκίνησε τον αγώνα με την Κρύα η ομάδα μας για την 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος από την παρουσίαση των ομάδων πριν την έναρξη του αγώνα οι φίλαθλοι κατά τη διάρκεια του αγώνα Ήταν μερικές φωτογραφίες από τον σημερινό αγώνα της ομάδας στον οποίο πάλι χάσαμε. Αυτή τη φορά με σκορ 3-1,παίζαμε για αρκετό διάστημα με 10 και προς το τέλος με 9(έχουμε αρκετά νεύρα σαν ομάδα )καταφέραμε να προηγηθούμε με 1-0 και κρατήσαμε αυτό το σκορ μέχρι τα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου όπου σε ένα μικρό χρονικό διάστημα αδράνειας φάγαμε 2 γκολ συνεχόμενα και αυτό ήταν το ματς τέλειωσε, μετά άρχισαν οι διαμαρτυρίες προς το διαιτητή και γενικά μια άσχημη κατάσταση με φωνές, βρισιές και διάφορα άλλα.Ελπίζουμε σε καλύτερες εμφανίσεις της ομάδας ,πιστεύω ότι σιγά σιγά θα καταφέρουν να γίνουν ομάδα. Αύριο αρχίζουν τα σχολεία, τα κεφάλια μέσα λοιπόν για τους μικρούς. Σήμερα είχε αρκετή ζέστη στο χωριό σιγά σιγά αρχίζουν και οι συζητήσεις για τον τρύγο. Ελπίζουν όλοι να μην τα χαλάσει ο καιρός. Αυτά είναι σε γενικές γραμμές τα νέα του χωριού,περιμένω κανένα μήνυμα ή κανένα κείμενο για δημοσίευση! τα λέμε σύντομα .... Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom) Αρχειοθήκη ιστολογίου ►  2020 (1) ►  Ιουνίου (1) ►  2014 (3) ►  Ιουνίου (1) ►  Μαΐου (1) ►  Απριλίου (1) ►  2013 (1) ►  Μαρτίου (1) ►  2012 (17) ►  Μαρτίου (3) ►  Φεβρουαρίου (7) ►  Ιανουαρίου (7) ►  2011 (17) ►  Δεκεμβρίου (3) ►  Απριλίου (4) ►  Μαρτίου (3) ►  Φεβρουαρίου (7) ►  2010 (34) ►  Δεκεμβρίου (4) ►  Νοεμβρίου (4) ►  Οκτωβρίου (3) ►  Σεπτεμβρίου (1) ►  Αυγούστου (1) ►  Ιουλίου (2) ►  Ιουνίου (1) ►  Μαΐου (3) ►  Απριλίου (6) ►  Μαρτίου (2) ►  Φεβρουαρίου (5) ►  Ιανουαρίου (2) ►  2009 (63) ►  Δεκεμβρίου (2) ►  Νοεμβρίου (4) ►  Οκτωβρίου (5) ►  Σεπτεμβρίου (8) ►  Ιουλίου (5) ►  Ιουνίου (3) ►  Μαΐου (4) ►  Απριλίου (8) ►  Μαρτίου (11) ►  Φεβρουαρίου (7) ►  Ιανουαρίου (6) ►  2008 (71) ►  Δεκεμβρίου (12) ►  Νοεμβρίου (5) ►  Οκτωβρίου (6) ►  Σεπτεμβρίου (5) ►  Αυγούστου (7) ►  Ιουλίου (2) ►  Ιουνίου (4) ►  Μαΐου (7) ►  Απριλίου (5) ►  Μαρτίου (7) ►  Φεβρουαρίου (7) ►  Ιανουαρίου (4) ►  2007 (86) ►  Δεκεμβρίου (6) ►  Νοεμβρίου (5) ►  Οκτωβρίου (6) ►  Σεπτεμβρίου (7) ►  Αυγούστου (4) ►  Ιουλίου (9) ►  Ιουνίου (8) ►  Μαΐου (7) ►  Απριλίου (5) ►  Μαρτίου (11) ►  Φεβρουαρίου (8) ►  Ιανουαρίου (10) ►  2006 (183) ►  Δεκεμβρίου (12) ►  Νοεμβρίου (17) ►  Οκτωβρίου (11) ►  Σεπτεμβρίου (13) ►  Αυγούστου (10) ►  Ιουλίου (14) ►  Ιουνίου (14) ►  Μαΐου (19) ►  Απριλίου (20) ►  Μαρτίου (22) ►  Φεβρουαρίου (19) ►  Ιανουαρίου (12) ▼  2005 (81) ▼  Δεκεμβρίου (12) αντίο ............................ 2005 καλή χρόνια ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Τελευταίες φωτογραφίες της Ζίτσας τελευταία νέα Κυριακάτικη εξόρμηση Βροχή ξανά …… διήγημα Ήλιος με βροχή ΠΡΩΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ Τελευταία νέα - ειρωνεία της τύχης - ►  Νοεμβρίου (11) Βροχή . . . . Μερικές φωτογραφίες ακόμη Χρόνια πολλά !!!!!! Φωτογραφίες από τα πρώτα χιόνια Τα πρώτα χιόνια !!!!!! Νέες φωτογραφίες του χωριού Γκολ και τσίπουρα -- : ) μονο φωτογραφιες Επιτέλους νίκη / At last victory Νέα από το χωριό και αλλαγές στο site ►  Οκτωβρίου (12) 28 Οκτωβρίου Νέα και φωτογραφίες του χωριού Η φωτογραφία μου Τρέχοντας με το ποδήλατο Ενημέρωση ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΙΤΣΑΣ Περισσότερες φωτογραφίες ΔΙΟΡΘΩΣΗ Διάφορα απο το χωριό Μονή Πατέρων Μονή Πατέρων αθλητικα ►  Σεπτεμβρίου (6) Τρύγος A.O.ZITSAS Χρυσάνθη Ζιτσαία - ποδόσφαιρο - Αθλητικός Όμιλος Ζίτσας ►  Αυγούστου (8) ►  Ιουλίου (8) ►  Ιουνίου (10) ►  Μαΐου (6) ►  Απριλίου (8) Πληροφορίες Ζίτσα Προβολή πλήρους προφίλ Θέμα Υδατογράφημα. Από το Blogger.