Αυτά είχα να πω σήμερα με αφορμή αυτά που είδα το πρωί
Ζίτσα 29 Μαΐου 2007
Τρίτη 29 Μαΐου 2007
Ο καιρός όπως και αλλού
έτσι και εδώ τις τελευταίες μέρες είχε πολύ βροχή αλλά σήμερα η μέρα από το πρωί ήταν πολύ καλή ,και ευτυχώς μπορείς να πεις γιατί θα ήταν κρίμα να χαλάσει αυτό το θέαμα που υπήρχε στον Αι’λία από το πρωί .Για να είμαι ειλικρινείς χάρηκα βλέποντας τι γινόταν εκεί πάνω και θα ήθελα και αλλά παιδία να χαίρονταν τη φύση που υπάρχει δίπλα μας -- και μπορούμε να το κάνουμε αυτό αν οργανωθούμε καλύτερα και δείξουμε και σε άλλους τι υπάρχει εδώ -αλλά για να το δείξουμε και σε άλλους πρέπει πρώτα να το εκτιμήσουμε εμείς και να το αγαπήσουμε .
Αυτά είχα να πω σήμερα με αφορμή αυτά που είδα το πρωί
Αυτά είχα να πω σήμερα με αφορμή αυτά που είδα το πρωί
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
ZHΛΕΕΕEYΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!
Θέλω κι εγώ!
Θέλω να την κάνω ΤΩΡΑ!
Για πάνω!
ΘΕΛΩ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!!!
ΕΠΗΞΑ!
Μου'χουνε βγάλει τον αδόξαστο οι πούστηδες στη δουλεία. Ε, συγγνώμη στην δουλειά ήθελα να γράψω!
Γεια σου Κωστάκη!
Τέλειες φωτό, όπως πάντα!
ευχαριστω πολυ φιλε μου για τα καλα σου λογια
να εισαι καλα.
και θα ερθουν και οι διακοπες .....
Επιτέλους μετά απο τόσες παντόφλες,αθλητικά παπούτσια,ξερά κλαδιά και πολλές ομίχλες - βροχές ανέβασες και κάτι ζωντανό. και μάλιστα παιδιά να χαίρονται μια εκδρομή τους στον Αι Λιά. Κι εμένα γέμισε το μάτι μου και χάρηκε η ψυχή μου μ΄αυτές τις φωτογραφίες. Και ξύπνησαν μέσα μου οι αναμνήσεις εκείνων των αξέχαστων χρόνων της δεκαετίας του 60 και του 70 που πηγαίναμε εκδρομές στον Αι Λιά με τον κ.Γιούνη, την κ. Αθανασία και άλλους δασκάλους στο δημοτικό και τον κ. Ζαχαρία στα πρώτα χρόνια του γυμνασίου. Και είχαμε μαζί μας ένα σκασμό φαγητά στις τσάντες,και μπάλλες και κασετόφωνα της εποχής εκείνης με κασέτες του καζαντζίδη και της βούλας πάλλα (στάρ της εποχής η βούλα)καθώς και μπουκάλια με κρασί κρυμμένα απο την προηγούμενη μέρα στους θάμνους. Και χαμπάρι δεν μας έπαιρναν παρά μόνο μετά το μεσημέρι όταν κάποιοι απο μας γίνόμασταν σκόπ απο το κρασί, και αρχίζαμε να παραπατάμε, να ξερνοβολάμε, και να κατεβαίνουμε σχεδόν κουτροβαλώντας το μονοπάτι.Και είχαμε μετά φωνές και βίτσα στο σπίτι και μια απο τα ίδια την άλλη μερα στο γυμνάσιο απο την βίτσα του κ.Ζαχαρία (και ο άτιμος βάραγε όπου έβρισκε). Καλές και αξέχαστες εποχές που 'ηρθαν στο μυαλό μου βλέποντας τις φωτογραφίες αυτές...
Αξέχαστη θα μου μείνη η τελευταία εκδρομή που κάναμε σαν παιδιά στον Αι Λιά. Ημουν στα 15 μου και πήγαινα στην γ' γυμνασίου. Πήγαμε όλο το γυμνάσιο στον Αι Λιά απο τις 8 το πρωί. Στις 10 περίπου μας μαζέψαν όλους και μας γύρισαν στο χωριό. Απο την κοινότητα ακούγονταν στρατιωτικά εμβατήρια και υπήρχε μια μεγάλη αναταραχή στον κόσμο.Ηταν ημέρα ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΗ Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ. ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ ΑΥΤΗ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΣ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΑΙ ΛΙΑ;
Δημοσίευση σχολίου