-Εδώ και καιρό έχω λάβει το ποιο κάτω άρθρο αλλά λόγο διάφορων γεγονότων δεν το δημοσίευσα ποιο νωρίς .Σήμερα κάποιος μου είπε για το μνημείο και ότι και σήμερα πάλι κάποιος έγραψε πάνω και στο νέο κομμάτι του μνημείου που πρόσθεσαν στη θέση του παλιού που αφαιρέθηκε μόλις το τοποθέτησαν 
.Και έτσι θυμήθηκα το άρθρο που αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα και για μένα
.Και έτσι θυμήθηκα το άρθρο που αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα και για μένα
Η ΛΟΥΤΣΑ
Δεν θα σχολιάσω το οτι η πλατεία Λούτσας που επιτέλους μετά από τόσα χρόνια αποφασίσθηκε να διαμορφωθεί, ονομάστηκε πλατεία Εθνικής Αντίστασης. Προσωπικά δεν με ενοχλεί.
Δεν με ενοχλεί επίσης το οτι αποφασίσθηκε η τοποθέτηση μνημείου Εθνικής Αντίστασης.
Με ενοχλεί αφόρητα η αισθητική και η προχειρότητα.
Η Ζίτσα ουσιαστικά δεν έχει πλατεία, πλην του χώρου της Καλλιθέας, που για αντικειμενικούς λόγους χρησιμοποιείται από τα μαγαζιά.
Πλατεία, με τελείως ελεύθερο χώρο, στον οποίο να μπορούν να παίζουν παιδιά, να κάθονται οι μεγαλύτεροι, να αποτελεί σημείο συνάντησης δεν υπάρχει.
Οι κούνιες της Αστικής ξεχαρβαλωμένες (γιατί αλήθεια;) Τα παιδιά μαζεύονται τα απογεύματα στην αυλή του Γυμνασίου, μόνο για να παίξουν μπάλα τα μεγαλύτερα. Κι απέναντι η πλατεία γέμισε ολόκληρη απ’ το μνημείο, λες και το μέγεθός του είναι αυτό που προσδιορίζει το αίσθημα τιμής που θέλει να αποδώσει στην Εθνική Αντίσταση.
Η λογική που εκπέμπει είναι «Μεγάλο μνημείο – Μεγάλη Τιμή» Δεν θα σταθώ επίσης στο κόστος αυτής της παρέμβασης. Πέντε πάνω – πάντε κάτω δεν έχουν τελικά τη μεγαλύτερη σημασία. Θα σταθώ όμως στο οτι μπήκαν παγκάκια από πλαστικό. Προφανώς το επιχείρημα θα ήταν οτι το πλαστικό αντέχει, ενώ το ξύλο φθείρεται . Θα συμφωνήσω. Αλλά υπάρχουν και καλαίσθητα παγκάκια πέτρινα, ή από πελεκητό μάρμαρο. Που θα έδεναν με το χώρο και τη φυσιογνωμία του χωριού. Θα σταθώ στο οτι δεν υπάρχει καμία μέριμνα για φύτευση δέντρων, που θα πρόσφεραν την ευεργετική σκιά τους τα καλοκαιρινά πρωινά και μεσημέρια.
Θα ήταν μικρότερη η τιμή στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης αν το μνημείο τους, ήταν σε μια γωνία της πλατείας, ήταν στην άκρη, πιο σεμνό και πιο διακριτικό και σίγουρα πιο κοντά στη λογική των μαχητών του βουνού, αντί να δεσπόζει και να καλύπτει όλο το χώρο, δημιουργώντας ένα τόσο θλιβερά επιδεικτικό θέαμα;
Δεν προβληματίζει η συλλογική αντίδραση; Μια εβδομάδα που έμεινα στη Ζίτσα, δεν άκουσα από κανέναν να πει οτι του αρέσει. Είναι από όλους κομματική η αντίδραση;
Θα μου πείτε η αισθητική είναι προσωπικό ζήτημα. Υπάρχει όμως σε όλα ένας μίνιμουμ βαθμός αντικειμενικότητας.
Υπάρχουν αρχιτέκτονες και ειδικοί στη διαμόρφωση εξωτερικών χώρων. Ολο το Ζαγόρι έγινε απ’ την αρχή χωρίς να διαταραχθεί ούτε ίχνος από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και το ύφος των χωριών που όλοι ζηλεύουν.
Κι αν θέλατε ένα νεωτερισμό, δεν θα μπορούσε να μπει ένα σιντριβάνι, να παραπέμπει στην προηγούμενη χρήση της Λούτσας, του μόνου σημείου που είχε νερό στο χωριό.
Δεν θα σχολιάσω την απάντηση ότι το νερό λιμνάζει και βρωμάει. Παντού στον κόσμο υπάρχουν σιντριβάνια. Δεν έπαθε κανείς ελονοσία από τα νερά των σιντριβανιών. Καθαρίζονται ρε παιδιά
Γιατί τόση κακογουστιά;
Η αισθητική είναι η ηθική του μέλλοντος, εφόσον ενσωματώνει το σεβασμό στο περιβάλλον, τη διαφύλαξη της παράδοσης, το σεβασμό στους ανθρώπους που χρησιμοποιούν το χώρο και κατά συνέπεια το σεβασμό στα χρήματα που ξοδεύονται για τα κοινόχρηστα έργα.
ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ Ν. ΚΟΝΤΟΝΙΚΑ
Δεν θα σχολιάσω το οτι η πλατεία Λούτσας που επιτέλους μετά από τόσα χρόνια αποφασίσθηκε να διαμορφωθεί, ονομάστηκε πλατεία Εθνικής Αντίστασης. Προσωπικά δεν με ενοχλεί.
Δεν με ενοχλεί επίσης το οτι αποφασίσθηκε η τοποθέτηση μνημείου Εθνικής Αντίστασης.
Με ενοχλεί αφόρητα η αισθητική και η προχειρότητα.
Η Ζίτσα ουσιαστικά δεν έχει πλατεία, πλην του χώρου της Καλλιθέας, που για αντικειμενικούς λόγους χρησιμοποιείται από τα μαγαζιά.
Πλατεία, με τελείως ελεύθερο χώρο, στον οποίο να μπορούν να παίζουν παιδιά, να κάθονται οι μεγαλύτεροι, να αποτελεί σημείο συνάντησης δεν υπάρχει.
Οι κούνιες της Αστικής ξεχαρβαλωμένες (γιατί αλήθεια;) Τα παιδιά μαζεύονται τα απογεύματα στην αυλή του Γυμνασίου, μόνο για να παίξουν μπάλα τα μεγαλύτερα. Κι απέναντι η πλατεία γέμισε ολόκληρη απ’ το μνημείο, λες και το μέγεθός του είναι αυτό που προσδιορίζει το αίσθημα τιμής που θέλει να αποδώσει στην Εθνική Αντίσταση.
Η λογική που εκπέμπει είναι «Μεγάλο μνημείο – Μεγάλη Τιμή» Δεν θα σταθώ επίσης στο κόστος αυτής της παρέμβασης. Πέντε πάνω – πάντε κάτω δεν έχουν τελικά τη μεγαλύτερη σημασία. Θα σταθώ όμως στο οτι μπήκαν παγκάκια από πλαστικό. Προφανώς το επιχείρημα θα ήταν οτι το πλαστικό αντέχει, ενώ το ξύλο φθείρεται . Θα συμφωνήσω. Αλλά υπάρχουν και καλαίσθητα παγκάκια πέτρινα, ή από πελεκητό μάρμαρο. Που θα έδεναν με το χώρο και τη φυσιογνωμία του χωριού. Θα σταθώ στο οτι δεν υπάρχει καμία μέριμνα για φύτευση δέντρων, που θα πρόσφεραν την ευεργετική σκιά τους τα καλοκαιρινά πρωινά και μεσημέρια.
Θα ήταν μικρότερη η τιμή στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης αν το μνημείο τους, ήταν σε μια γωνία της πλατείας, ήταν στην άκρη, πιο σεμνό και πιο διακριτικό και σίγουρα πιο κοντά στη λογική των μαχητών του βουνού, αντί να δεσπόζει και να καλύπτει όλο το χώρο, δημιουργώντας ένα τόσο θλιβερά επιδεικτικό θέαμα;
Δεν προβληματίζει η συλλογική αντίδραση; Μια εβδομάδα που έμεινα στη Ζίτσα, δεν άκουσα από κανέναν να πει οτι του αρέσει. Είναι από όλους κομματική η αντίδραση;
Θα μου πείτε η αισθητική είναι προσωπικό ζήτημα. Υπάρχει όμως σε όλα ένας μίνιμουμ βαθμός αντικειμενικότητας.
Υπάρχουν αρχιτέκτονες και ειδικοί στη διαμόρφωση εξωτερικών χώρων. Ολο το Ζαγόρι έγινε απ’ την αρχή χωρίς να διαταραχθεί ούτε ίχνος από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και το ύφος των χωριών που όλοι ζηλεύουν.
Κι αν θέλατε ένα νεωτερισμό, δεν θα μπορούσε να μπει ένα σιντριβάνι, να παραπέμπει στην προηγούμενη χρήση της Λούτσας, του μόνου σημείου που είχε νερό στο χωριό.
Δεν θα σχολιάσω την απάντηση ότι το νερό λιμνάζει και βρωμάει. Παντού στον κόσμο υπάρχουν σιντριβάνια. Δεν έπαθε κανείς ελονοσία από τα νερά των σιντριβανιών. Καθαρίζονται ρε παιδιά
Γιατί τόση κακογουστιά;
Η αισθητική είναι η ηθική του μέλλοντος, εφόσον ενσωματώνει το σεβασμό στο περιβάλλον, τη διαφύλαξη της παράδοσης, το σεβασμό στους ανθρώπους που χρησιμοποιούν το χώρο και κατά συνέπεια το σεβασμό στα χρήματα που ξοδεύονται για τα κοινόχρηστα έργα.
ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ Ν. ΚΟΝΤΟΝΙΚΑ
Ζίτσα 25 Οκτωβρίου 2006
3 σχόλια:
Η ρίζα του κακού κατά την γνώμη μου εντοπίζεται στο γεγονός οτί οι τοπικοί άρχοντες που ασχολούνται με τα κοινά συνήθως δεν είναι άνθρωποι νέοι,δεν είναι άνθρωποι που έχουν βιώσει το διαφορετικό,δεν έχουνε μπεί στην διαδικασία να συγκριθούνε ή να συγκρίνουνε.
Ισως,το ποιό σημαντικό είναι οτί δεν έχουνε όρεξη για δουλειά γιατί πολύ απλά οι εργατικοί & ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι που έχουνε όραμα στην ζωή τους,αγαπάνε & θέλουνε το καλό του τόπου τους δεν ασχολούντε με την πολιτική..
Αλλωστε μόνο τυχαία δεν ήταν η αποχή στις προσφάτες εκλογές η οποία φανερώνει (με λάθος τρόπο) την δυσαρέσκεια των πολιτών πρός τους πολιτικούς μικρούς & μεγάλους.
Σταύρος Ροδάς
ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΖΑΓΟΡΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ....ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΤΕ,ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΔΕΝ ΒΓΑΛΑΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΧΕΙΜΩΝΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ..ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΙΜΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΑ ΕΝΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΧΡΩΝΟΥΣ ΝΕΟΠΛΟΥΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΤΝΙΑΙΣΘΗΤΙΚΗ Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΕΤΟΙΩΝ ΕΡΓΩΝ.Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΜΑΣ ΠΟΥ ΣΥΧΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ.
xairomai pou o laos exei ena vima gia na ekfrastei elefthera - dekta ola ta sxolia - pistevo omos oti an itan eponima tha itan poli kalitera 0 sinexiste me ton idio rithmo ........
Δημοσίευση σχολίου